Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 3 grudnia 2019 r., sygn. II SA/Wr 564/19

Egzekucyjne postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Olga Białek Sędziowie: Asesor WSA Wojciech Śnieżyński /sprawozdawca/ Sędzia WSA Gabriel Węgrzyn po rozpoznaniu w Wydziale II w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 3 grudnia 2019 r. ze skargi Gminy [...] na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego we [...] z dnia [...] czerwca 2019 r. Nr [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia do wykonania obowiązków oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Postanowieniem z [...].05.2019 r. organ pierwszej instancji na podstawie art. 119, art. 120 § 1, art. 121 § 2 i art. 122 § 2 pkt 1 i 2 u.p.e.a. nałożył na Gminę [...], jako właściciela budynku przy ul. [...][...][...], grzywnę w celu przymuszenia do wykonania obowiązku wynikającego z decyzji nadzoru budowlanego z [...].11.2016 r. Jednocześnie wezwał zobowiązaną do uiszczenia tej grzywny w terminie 3 miesięcy i wykonania w tym samym terminie obowiązku określonego w tytule wykonawczym nr [...] z [...].05.2019 - pod rygorem orzeczenia wykonania zastępczego. W uzasadnieniu organ ten podał, że przedmiotem egzekwowanej decyzji jest nakaz usunięcia nieprawidłowości w stanie technicznym budynku poprzez wykonanie robót budowlanych wskazanych w sześciu punktach. Roboty budowlane wskazane w pkt 1 - 5 należało wykonać w terminie 6 miesięcy, a w pkt 6 w terminie 8 miesięcy od dnia w którym decyzja stanie się ostateczna. Decyzja PINB stała się ostateczna ż upływem [...].12.2016r. Zatem termin na wykonanie nakazu w zakresie pkt 1-5 upłynął wraz z [...].06.2017r., a w zakresie pkt 6 wraz z [...].08.2017r. Na moment doręczenia upomnienia z [...].09.2017 r., Gmina doprowadziła do wykonania nakazu w zakresie pkt 4 decyzji (pkt 5 decyzji został wykonany wcześniej), a następnie opracowano inwentaryzację budynku, która miała stanowić podstawę do przygotowania dokumentacji technicznej potrzebnej dla wykonania remontu budynku i wyłonienia jego wykonawcy. Zdarzenia te miały miejsce w październiku 2017r. Organ ocenił, że pomimo upływu ponad 18 miesięcy od tego czasu, brak jest okoliczności, które świadczyłyby o tym, że Gmina wykona pozostałe nałożone na nią obowiązku (brak przyznania środków na sfinansowanie nakazu, wykonawca nakazu nie został wyłoniony). Biorąc przy tym pod uwagę, że budynek nie był utrzymywany dotychczas w należytym stanie technicznym, a jego obecny stan jest skutkiem wieloletnich zaniedbań w tym zakresie (na nieprawidłowości w zakresie pokrycia dachowego wskazywano już w protokołach kontroli z 2011r.) powyższe świadczy o tym, że zobowiązana Gmina uchyla się do wykonania nakazu, a upomnienie które miało zmobilizować do działania okazało się bezskuteczne, W takich okolicznościach uznano za konieczne wszczęcie postępowania egzekucyjnego i zastosowanie jednego ze środków egzekucyjnych które doprowadzą do wykonania nakazu. Organ ocenił, że dolegliwość związana z koniecznością zapłaty grzywny w wysokości 40 000 zł, powinna skutecznie skłonić Gminę do wykonania ciążącego na niej obowiązku. Wybór pomiędzy przeznaczeniem ww. kwoty na zapłatę grzywny z zagrożeniem, że w przypadku dalszej zwłoki zostanie zastosowane wykonanie zastępcze (co w istocie przesądza o nieuchronności wykonania obowiązku), a poniesieniem kosztów związanych z wykonaniem nakazu czy też podjęciem koniecznych w tym celu działań powinien być dla Gminy oczywisty. Ponadto kwota ta jest na tyle wysoka, że biorąc pod uwagę koszt związany z wykonaniem nakazu powinna przekonać Gminę, że "nieopłacalne" jest jej uiszczenie w celu wydłużenia postępowania egzekucyjnego i oddalenia osobistego, albo zastępczego wykonania obowiązku. Ponadto biorąc pod uwagę czas jaki zobowiązany miał na wykonanie egzekwowanego obowiązku i brak działań, które doprowadziłyby do jego wykonania grzywna, aby spełniła swoją rolę musi stanowić znaczną część kosztów związanych z wykonaniem egzekwowanego obowiązku lub je przewyższyć. Zdaniem organ orzeczona kwota spełnia ten warunek. Ponadto wskazał ten organ, że przy finansowym przymuszaniu do wykonania nakazu nie chodzi o to by koszt związany z wykonaniem nakazu był porównywalny z nałożoną kwotą grzywny. Chodzi o pokonanie dolegliwością finansową oporu zobowiązanego przed realizacją nakazu. Organ wyjaśnił, że określając kwotę wziął także pod uwagę, że w okolicznościach niniejszej sprawy grzywna może zostać nałożona tylko raz. Określając jej wysokość organ kierował się zasadą celowości i skuteczności podjętych przez siebie działań, a nie słusznym interesem strony czy też jej sytuacją majątkową oraz tym, że musi ona być na tyle wysoka i uciążliwa, aby doprowadziła do wykonania nakazu przez Gminę, a nie poprzez zastosowanie wykonania zastępczego.