Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Krakowie z dnia 13 listopada 2019 r., sygn. I SA/Kr 1005/19

Podatek od towarów i usług

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia: WSA Bogusław Wolas (spr.) Sędziowie: WSA Piotr Głowacki WSA Jarosław Wiśniewski Protokolant st. sekretarz sąd: Renata Furgalska-Pazdan po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 listopada 2019 r. sprawy ze skargi E. Sp. z o.o. w K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. z dnia 6 czerwca 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zarejestrowania jako podatnika podatku od towarów i usług I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji, II. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. na rzecz strony skarżącej koszty postępowania w kwocie [...]zł ([...] złotych)

Uzasadnienie

Decyzją z 23 stycznia 2019 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego [...] ([...]) odmówił E. sp. z o.o. z siedzibą w K. - nazywanej dalej "Spółką", zarejestrowania jako podatnika podatku od towarów i usług.

Po rozpoznaniu odwołania Spółki, decyzją z 6 czerwca 2019 r. ([...]), Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w K. utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji.

Przedstawiając stan faktyczny sprawy organ wskazał, że Spółka złożyła 16 grudnia 2016 r. zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług. Następnie organ przedstawił przebieg postępowania, w tym czynności weryfikacyjne podjęte przez Naczelnika Urzędu Skarbowego [...] w ramach art. 96 ust. 4 i ust. 4a ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm.; dalej jako "u.p.t.u.").

Dalej organ opisał cele postępowania prowadzonego w zakresie rejestracji podatnika podatku od towarów i usług, przewidzianego w art. 96 ust. 4 i ust. 4 u.p.t.u. Organ odwołał się przy tym do art. 22 rozporządzenia Rady UE nr 904/2010 z 7 października 2010 r. w sprawie współpracy administracyjnej oraz zwalczania oszustw w dziedzinie podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE.L.2010.268.1; dalej jako "rozporządzenie nr 904/2010") oraz art. 10 i art. 11 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Rady nr 282/2011 z 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L, Nr 77, s. 1, ze zm.; dalej jako "rozporządzenie nr 282/2011"). Organ odniósł się również do orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (wyrok z 6 września 2012 r. w sprawie C-273/11 Mecsek-Gabona oraz wyrok z 28 czerwca 2007 r. w sprawie C-73/06 Planzer Luxemburg Sarl, pkt 60-62) oraz sądów administracyjnych, m.in. wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego z 26 sierpnia 2015 r., sygn. akt I FSK 112/15 oraz z 5 kwietnia 2016 r., sygn. akt I FSK 1466/14.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00