Wyrok WSA w Warszawie z dnia 11 października 2013 r., sygn. III SA/Wa 345/13

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Maciej Kurasz, Sędziowie sędzia WSA Marek Krawczak, sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa (sprawozdawca), Protokolant referent stażysta Agata Próchniewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 października 2013 r. sprawy ze skargi S. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] grudnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego oraz kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2006 r. oddala skargę

Uzasadnienie

I. Stan sprawy przedstawia się następująco:

1. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. (zwany dalej "DUKS") decyzją z [...] października 2012r. określił S.K. prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą S. [...] S.K. w R. (zwany dalej: "Skarżącym") zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług (dalej zwany: "VAT") za marzec, lipiec, sierpień, wrzesień, październik 2006r. w łącznej wysokości 178.262zł i nadwyżkę VAT naliczonego nad należnym, stanowiącą jednocześnie kwotę do przeniesienia na następny miesiąc: za luty, kwiecień, maj, czerwiec, listopad i grudzień 2006r. w łącznej wysokości 67.419zł. W podstawie prawnej wskazano m.in. art. 207, art. 21 § 1 pkt 1, § 3 i 3a ustawy z dnia 27 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012r., poz. 749 ze zm., zwana dalej: "O.p."), art. 86 ust. 1 i 2 pkt 1 lit. a, art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a, art. 99 ust. 1 i 12 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.; dalej zwana: "u.p.t.u.").

DUKS podniósł, że przeprowadzone postępowanie wykazało, że przedmiotem działalności gospodarczej Skarżącego rozpoczętej 26 września 1990r. była głównie sprzedaż paliw i akcesoriów samochodowych na stacji paliw. DUKS szczegółowo wskazał dowody, na podstawie których dokonał ustaleń faktycznych (s. 5-7 decyzji) oraz stwierdził, że Skarżący w rejestrach zakupu VAT od lutego do marca i od lipca do października 2006r. wykazał 24 faktury, na których jako sprzedawca figurował P.H. O. S.S., [...] W., ul. [...], NIP [...] (dalej zwany "O."), a jako nabywca Skarżący. W dokumentacji źródłowej Skarżącego nie było oryginałów ww. faktur, nie zabezpieczono ich również w śledztwie Prokuratury Okręgowej w B. sygn. akt. [...]. Zabezpieczono jedynie wydruki części tych faktur (poz. 19-23 tabeli), ujawnione w komputerze D.H., stwierdzając, że dane wynikające z ww. wydruków są zgodne z danymi ewidencji zakupu VAT Skarżącego i że na wszystkich wydrukach wskazano sposób zapłaty: "gotówka" i termin zapłaty identyczny z datą wystawienia faktury.