Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 7 maja 2019 r., sygn. II SA/Ol 53/19

Egzekucyjne postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Glabas (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Ewa Osipuk Sędzia WSA Adam Matuszak Protokolant specjalista Karolina Hrymowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 maja 2019 r. sprawy ze skargi D. M. na postanowienie Inspektora z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie grzywny w celu przymuszenia oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem zaskarżenia w niniejszej sprawie jest postanowienie

w przedmiocie nałożenia grzywny na J. M. i D. M. w celu przymuszenia wykonania obowiązków wynikających z ostatecznej decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego znak: "[...]" z dnia "[...]" r., objętego tytułem wykonawczym nr "[...]" i nr "[...]" z dnia "[...]" r., polegających na wykonaniu określonych robót budowlanych w części budynku mieszkalnego nr "[...]", na działce nr "[...]"

w miejscowości D., gmina L.

Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego (dalej jako: "organ I instancji" lub "PINB) postanowieniem z dnia "[...]" r., działając na podstawie art. 119 § 1 i art. 121 § 2 i § 4 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2018 r. poz. 1314, dalej jako: "u.p.e.a.") zastosował wobec zobowiązanych środek egzekucyjny w postaci grzywny w celu przymuszenia i wezwał ich do uiszczenia grzywny w kwocie 3000 zł w terminie 14 dni, pod rygorem ściągnięcia oraz orzeczenia środka egzekucyjnego w postaci wykonania zastępczego, a także nałożył na zobowiązanych opłatę egzekucyjną za wydanie postanowienia w kwocie 68 zł.

D. M. (dalej jako: "skarżąca") wniosła zażalenia na to postanowienie, domagając się jego uchylenia. Zarzuciła, że postanowienie jest niecelowe i nie będzie skuteczne. Podniosła, że nałożonych obowiązków nie jest

w stanie wykonać ze względu na bardzo duże koszty ewentualnego remontu, a także z tego powodu, że nieruchomość ta nigdy nie była przez nią użytkowana. Wskazała, że jest w trakcie dopełniania formalności związanych ze zrzeczeniem się prawa własności na rzecz J. M., z którym rozwiodła się w 2004 r. Podała, że aktualnie nie posiada żadnych dochodów, poza świadczeniami z funduszu alimentacyjnego, więc zapłata grzywny w kwocie 3000 zł jest niemożliwa. Oświadczyła, że w momencie wydania decyzji zobowiązującej do wykonania określonych robót budowlanych dowiedziała się o chorobie nowotworowej córki mieszkającej w Niemczech. W związku z tym nie była w stanie załatwiać wszelkich formalności związanych z uregulowaniem sytuacji prawnej nieruchomości. Wskazała, że utrudniają to także właściwości osobiste byłego męża.