Wyrok WSA w Warszawie z dnia 27 marca 2019 r., sygn. VII SA/Wa 2612/17

Budowlane prawo

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Izabela Ostrowska (spr.), Sędziowie sędzia WSA Bogusław Cieśla, sędzia WSA Wojciech Sawczuk, Protokolant sekr. sąd. Katarzyna Dawejnis, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 marca 2019 r. sprawy ze skargi P. W. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] września 2017 r. znak [...] w przedmiocie stwierdzenia wydania decyzji z naruszeniem prawa oddala skargę

Uzasadnienie

Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego (dalej również jako: " GINB" oraz "organ II instancji"), decyzją z dnia [...] września 2017 r., znak [...], działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. U. z 2017 r. poz. 1257), po rozpatrzeniu odwołania P. W. od decyzji Wojewody Ł. z [...] września 2016 r., nr [...], w przedmiocie stwierdzenia wydania z naruszeniem prawa decyzji o pozwoleniu na budowę, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu wyżej wskazanej decyzji podniósł, że:

Decyzją z [...] września 2016 r., nr [...], Wojewoda [...] stwierdził, na wniosek P. W., że wydano z naruszeniem prawa decyzję Burmistrza Gminy [...] z [...] lipca 2000 r. nr [...], zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającej S. A. pozwolenia na budowę budynku dziewiarni z magazynem, przyłącza kanalizacyjnego oraz szamba, na działkach o nr ewid. [...], [...] i [...] w [...], przy ul. K.

Od powyższej decyzji organu wojewódzkiego z [...] września 2016 r., nr [...], P. W. złożył w terminie odwołanie do Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego. Po rozpatrzeniu powyższego odwołania oraz przeanalizowaniu akt sprawy Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego stwierdził, że zgodnie z brzmieniem przepisów art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy z 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jednolity Dz. U z 1994 r., Nr 89, poz. 414 ze zm., według stanu na dzień wydania kontrolowanej decyzji organu stopnia podstawowego), pozwolenie na budowę mogło być wydane wyłącznie temu kto wykazał prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane.