Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 28 marca 2019 r., sygn. I SA/Po 52/19

Podatek od nieruchomości

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Zygmont (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Karol Pawlicki Sędzia WSA Aleksandra Kiersnowska-Tylewicz Protokolant st. sekretarz sądowy Marta Ziewińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 marca 2019 r. sprawy ze skargi [...] Sp. z o.o. w [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2013 r. oraz odmowy określenia nadpłaty w tym podatku I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Burmistrza Miasta i Gminy [...] z dnia [....]r., nr [...]; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] na rzecz strony skarżącej kwotę [...],- zł (słownie: [...] złote) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Burmistrz Miasta i Gminy K. decyzją z 16 marca 2018 r., nr [...] określił X. sp. z o.o. (dalej: " skarżąca") wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2013 r. na kwotę [...]zł oraz odmówił określenia nadpłaty w tym podatku za 2013 r. w kwocie [...]zł. W uzasadnieniu decyzji wyjaśnił, że 23 października 2017 r. otrzymał wniosek skarżącej o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2013 r. wraz z korektą deklaracji na ten podatek oraz wydaną na wniosek skarżącej opinią techniczno-budowlaną. Skarżąca twierdzi, że urządzenia techniczne nie stanowią budowli w rozumieniu ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. nr 95 poz. 613 ze zm. - dalej: "u.p.o.l."). W toku postępowania Burmistrz dopuścił dowód z opinii biegłego dla ustalenia na podstawie analizy technicznej czy sporne urządzenia (kontenerowe stacje redukcyjno-pomiarowe, punkty pomiarowe, punkty redukcyjno-pomiarowe, urządzenia techniczne i pomiarowe) stanowią niezbędny i konieczny element sieci gazowej, z punktu widzenia kryterium całości techniczno-użytkowej. Powołał się również na wytyczne WSA w Poznaniu sformułowane w wyroku z 27 października 2016 r., I SA/Po 477/16 oraz wyroku z 16 listopada 2016 r., I SA/Po 476/16 dotyczące odpowiednio 2008 oraz 2007 r. Ponadto powołał się m. in. na art. 1a ust. 1 pkt 2 u.p.o.l., art. 3 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r. poz. 1409 - dalej: "P.b."), wyrok TK z 13 września 2011 r., P 33/09 oraz wyroki NSA dotyczące opodatkowania gazociągów.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00