Wyrok WSA w Lublinie z dnia 8 stycznia 2019 r., sygn. II SA/Lu 738/18
Administracyjne postępowanie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marta Laskowska-Pietrzak, Sędziowie Sędzia NSA Maria Wieczorek-Zalewska, Asesor sądowy Jerzy Parchomiuk (sprawozdawca), Protokolant Starszy asystent sędziego Bartłomiej Pastucha, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 8 stycznia 2019 r. sprawy ze skargi R. H. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania administracyjnego w sprawie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego oddala skargę.
Uzasadnienie
Zaskarżonym do sądu postanowieniem z [...] lipca 2018 r., znak: [...], po rozpatrzeniu zażalenia R. H. (dalej jako: skarżący), Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy postanowienie Wójta Gminy W. z [...] kwietnia 2018 r., znak: [...], w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania.
Zaskarżone postanowienie zostało wydane w następującym stanie sprawy:
W dniu [...] stycznia 2016 r. Wójt Gminy W. wydał decyzję (znak: [...]) o ustaleniu lokalizacji celu publicznego dla inwestycji polegającej na budowie elektroenergetycznej napowietrznej linii średniego napięcia, przebiegającej przez określone w decyzji działki, położone w obrębach Z. , H. i H.
Skarżący w dniu [...] lutego 2017 r. wniósł odwołanie od powyższej decyzji, jednak postanowieniem z [...] maja 2017 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze stwierdziło niedopuszczalność odwołania. Kolegium stwierdziło, że decyzja z [...] stycznia 2016 r. wobec jej niezaskarżenia stała się ostateczna z dniem [...] marca 2016 r. Z wyjaśnień organu I instancji wynikało, że zarówno o wszczęciu postępowania, jak i o wydaniu decyzji kończącej postępowanie strony zostały zawiadomione w drodze obwieszczenia.
W wyniku skargi R. H., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z 27 września 2017 r. (II SA/Lu 633/17) uchylił zaskarżone postanowienie, jako wydane z naruszeniem art. 134 k.p.a. W uzasadnieniu Sąd podkreślił, że skarżący wniósł pismo zatytułowane jako "odwołanie" ponad rok po wydaniu kwestionowanej decyzji lokalizacyjnej. Zarzuty skarżącego sprowadzały się do tego, że nie została mu doręczona decyzja (organ nie zachował trybu przewidzianego w art. 53 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2018 r., poz. 1945, ze zm.; dalej jako: u.p.z.p.). Skarżący nie brał udziału w postępowaniu, nie wiedział o wydaniu decyzji, nie mógł więc jej zaskarżyć. Wobec argumentacji skarżącego organ odwoławczy powinien zwrócić się do niego o sprecyzowanie czy złożone pismo z [...] lutego 2017 r. jest odwołaniem od kwestionowanej decyzji czy też jest wnioskiem o wznowienie postępowania zakończonego wydaniem tej decyzji na podstawie art. 145 § 1 pkt 4 k.p.a. O właściwej kwalifikacji pisma świadczy nie jego tytuł, ale okoliczności danej sprawy i zawarta w tym piśmie argumentacja. Zaniechanie takiego wezwania stanowi naruszenie zasady prowadzenia postępowania przez organy administracji publicznej w sposób budzący zaufanie.