Wyrok WSA w Lublinie z dnia 11 października 2018 r., sygn. II SA/Lu 389/18

Budowlane prawo

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Ibrom, Sędziowie Asesor sądowy Jerzy Parchomiuk (sprawozdawca), Sędzia NSA Maria Wieczorek-Zalewska, Protokolant Sekretarz sądowy Agata Jakimiuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 11 października 2018 r. sprawy ze skargi Spółki O. w W. na decyzję Wojewody z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Prezydenta Miasta z dnia [...] r., znak [...]; II. zasądza na rzecz Spółki O. w W. od Wojewody kwotę 997 (dziewięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych z tytułu zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] stycznia 2018 r., znak: [...], Prezydent Miasta C., po rozpatrzeniu wniosku [...] S.A. z siedzibą w W. (dalej jako: skarżąca lub Spółka) odmówił zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę stacji bazowej telefonii komórkowej, składającej się z wieży stalowej, urządzeń sterujących wraz z instalacją elektryczną.

W ocenie organu lokalizacja przedmiotowej inwestycji jest niezgodna z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego uchwalonego uchwałą Nr [...] Rady Miejskiej w C. z dnia [...] grudnia 2001 r. [...]. Działka, na której inwestycja ma być realizowana leży w terenie oznaczonym w ww. planie symbolem [...], przeznaczonym pod użytki rolne, użytki zielone bez prawa do zabudowy. Planowana inwestycja nie mieści się w ramach definicji zawartej w § 8 ust. 7 powoływanej uchwały, zgodnie z którą na poszczególnych terenach dopuszcza się lokalizację - w sposób nie kolidujący z podstawowym przeznaczeniem tych terenów, nie przedstawionych na rysunkach planu: obiektów i sieci infrastruktury gazowej, wodnej, ciepłowniczej, energetycznej i telekomunikacyjnej, służących bezpośredniej obsłudze tych terenów.

W odwołaniu od decyzji pełnomocnik Spółki podniósł, że zapisy planu na terenach gruntów rolnych poza granicami obszaru górniczego położonego w strefie F2 polityk przestrzennych, dopuszczają lokalizację zabudowy rolniczej oraz urządzeń infrastruktury technicznej. Ponadto organ naruszył art. 46 ustawy z dnia [...] maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (Dz.U. z 2017 r. poz. 2062, ze zm.; dalej jako: ustawa sieciowa), który wyklucza wprowadzanie w planie miejscowym zakazów uniemożliwiających lokalizowanie inwestycji celu publicznego z zakresu łączności publicznej, jeśli jest ona zgodna z przepisami szczególnymi.