Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 3 października 2018 r., sygn. I SA/Bk 410/18

Podatkowe postępowanie; Podatek od towarów i usług

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Andrzej Melezini, Sędziowie sędzia WSA Paweł Janusz Lewkowicz, sędzia WSA Jacek Pruszyński (spr.), Protokolant st. sekretarz sądowy Beata Borkowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 3 października 2018 r. sprawy ze skargi P. K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. z dnia [...] kwietnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2013 roku 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. na rzecz skarżącego P. K. kwotę 11.768 zł (słownie: jedenaście tysięcy siedemset sześćdziesiąt osiem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] stycznia 2018 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w B. określił P. K. (dalej powoływany także jako Skarżący) nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za luty 2013 oraz zobowiązanie w podatku od towarów i usług za styczeń, marzec, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień, październik, listopad i grudzień 2013 r. w innych kwotach niż zadeklarowano. Organ I instancji ustalił, że Skarżący obniżył podatek należny o podatek naliczony wykazany w fakturach wystawionych przez M., które nie odzwierciedlały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych.

W odwołaniu od powyższej decyzji, pełnomocnik Skarżącego zarzucił naruszenie m.in.: art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r., poz. 1221 ze zm., dalej powoływana jako u.p.t.u.), art. 122, art. 187 § 1, art. 191, art. 193 § 1 - 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 613 ze zm., dalej powoływana jako o.p.), wnosząc o jej uchylenie i umorzenie postępowania.

Pismem z dnia [...] kwietnia 2018 r., pełnomocnik Skarżącego rozszerzył zarzuty odwołania, zarzucając organowi I instancji dokonanie wybiórczej oceny faktów i dowodów, pomijając wszystkie korzystne dla Skarżącego dokumenty i zeznania świadków, dokonując ich tendencyjnej oceny w sposób całościowy, nie odnosząc ich do poszczególnych dokumentów zakupu kwestionowanych usług budowlanych. Zdaniem Skarżącego decyzja została wydana na nieprawidłowo ustalonym stanie faktycznym, gdyż organ podatkowy nie podjął wszelkich niezbędnych działań, mających na celu zgromadzenie kompletnego materiału dowodowego, a w konsekwencji zgromadził niewystarczający do właściwego rozpatrzenia niniejszej sprawy materiał dowodowy.