Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 17 października 2018 r., sygn. I SA/Bk 447/18

Podatek od towarów i usług

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Paweł Janusz Lewkowicz, Sędziowie sędzia WSA Andrzej Melezini,, sędzia WSA Dariusz Marian Zalewski (spr.), Protokolant st. sekretarz sądowy Marta Anna Lawda, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 10 października 2018 r. sprawy ze skargi J. K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. z dnia [...] maja 2018 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiąc wrzesień 2015 roku oddala skargę

Uzasadnienie

I. Stan sprawy przedstawia się następująco:

1. Decyzją z dnia [...] stycznia 2018 r. nr [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego w Z. rozliczył J. K. (dalej: "Skarżący") podatek od towarów i usług za wrzesień 2015 r. w wysokości odmiennej niż zadeklarowano. Organ ten stwierdził, że w rejestrze sprzedaży VAT za ten okres podatnik ujął faktury wystawione na rzecz T. s.r.o., D. s.r.o. i U., które nie odzwierciedlały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. Organ zakwestionował prawo do zastosowania stawki 0% w odniesieniu do dostaw słodyczy na rzecz N. s.r.o. z uwagi na brak dokumentów potwierdzających, że towary opuściły terytorium kraju i zostały dostarczone wskazanemu na fakturach nabywcy. Organ zakwestionował ponadto prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT wystawionych przez T. Sp. z o.o., uznając, że nie odzwierciedlały one rzeczywistych zdarzeń gospodarczych.

2. W odwołaniu od powyższej decyzji pełnomocnik Skarżącego zarzuciła naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 7 ust. 1, art. 41 ust. 3, art. 42, art. 86 ust. 1 ust. 2 pkt 1 lit. a, art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 ze zm., dalej: "u.p.t.u.") oraz licznych przepisów proceduralnych.

3. Po rozpoznaniu odwołania od powyższej decyzji Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w B. decyzją z dnia [...] maja 2018 r. nr [...] utrzymał ją w mocy. Zdaniem organu odwoławczego zgromadzony materiał dowodowy potwierdza, że Skarżący uczestniczył w łańcuchu podmiotów wystawiających fikcyjne faktury dotyczące obrotu kawą i napojami energetycznymi i pełnił w tym łańcuchu rolę brokera, tj. podmiotu, który deklaruje sprzedaż towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy przy zastosowaniu 0% stawki VAT, występując o zwrot podatku, który nie został zapłacony na wcześniejszym etapie obrotu.