Wyrok WSA w Łodzi z dnia 6 lipca 2018 r., sygn. III SA/Łd 380/18

Inspekcja sanitarna

Dnia 6 lipca 2018 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Teresa Rutkowska, Sędziowie Asesor WSA Małgorzata Kowalska, , Sędzia NSA Janusz Nowacki (spr.), Protokolant Pomocnik sekretarza Aneta Lubasińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 lipca 2018 roku sprawy ze skargi D.B. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zakazu wprowadzania produktów do obrotu oraz nakazania ich zniszczenia oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] r., wydaną na podstawie art. 12 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r., poz.1261), art. 151 § 1 pkt 1 oraz art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., po rozpatrzeniu odwołania D. B. od decyzji Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Ł. z [...] r. zakazującej wprowadzania do obrotu produktów zabezpieczonych w sklepach A ul. A nr 48, B, ul. B 17, C Ł., ul. C 1/[...], D Ł., ul. D 1/[...], E Ł., ul. E 2/[...], orzekającej o ich zniszczeniu i nadaniu decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu organ II instancji podniósł, że w wyniku podjętych działań kontrolnych 2, 6 i 7 października 2010 r., we wskazanych wyżej sklepach, w których działalność gospodarczą prowadził D. B., Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Ł. zatrzymał zakwestionowane produkty, które przekazano do depozytu Komendy Wojewódzkiej Policji w Ł.. Próbki przesłano do badań w Narodowym Instytucie Leków w W. Na podstawie protokołów z badań z 9 i 20 grudnia 2010 r. stwierdzono, że w badanych próbkach produktów zidentyfikowano analogi strukturalne substancji wymienionych w załącznikach do ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179, poz. 1485 ze zm.), zwanej dalej u.p.n., wszystkie te substancje wykazują działanie psychoaktywne. W większości produktów stwierdzono obecność wielu niezidentyfikowanych związków stanowiących zanieczyszczenia, które mogą pochodzić zarówno z syntezy substancji aktywnych, jak i z niewłaściwych warunków wytwarzania lub/i przechowywania produktów gotowych Mogą to być: nieprzereagowane substancje wyjściowe, półprodukty, produkty uboczne, produkty rozkładu, katalizatory, rozpuszczalniki organiczne, zanieczyszczenia pochodzące z niewłaściwej jakości substancji wyjściowych i inne, w tym przypadkowe. Przebadane produkty zawierały substancje, które wykazują działanie psychoaktywne, a więc są środkami zastępczymi w rozumieniu art. 4 pkt 27 u.p.n. i stwarzają zagrożenie dla życia i zdrowia ludzi. Zgodnie z treścią wskazanego przepisu przez środek zastępczy rozumie się co najmniej jedną nową substancję psychoaktywną lub inną substancję o podobnym działaniu na ośrodkowy układ nerwowy, który może być użyty zamiast środka odurzającego lub substancji psychotropowej lub w takich samych celach jak środek odurzający lub substancja psychotropowa. Tak skonstruowana definicja obejmuje substancje znajdujące się w oferowanych produktach, wobec których ustawodawca sformułował w art. 44b ust. 1 u.p.n. zakaz ich wytwarzania, przywozu i wprowadzania do obrotu na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. W ocenie organu II instancji, wyniki badań wykazały, że kwestionowane produkty są środkami zastępczymi, bowiem zawierają substancje psychoaktywne, które zagrażają zdrowiu i życiu człowieka. Specyfika środków zastępczych odróżniająca je od "klasycznych" narkotyków, polega na wyrafinowanym oszustwie przy wprowadzaniu ich na rynek i utrzymywaniu się z niego poprzez wykorzystanie niezgodnych z prawem działań mających pozory legalności. Łatwo dostępne tzw. "dopalacze" stwarzają poważne zagrożenie dla zdrowia i życia nabywców, rekrutujących się głównie z ludzi młodych. Wymienionych w zaskarżonej decyzji produktów nie można uznać za bezpieczne. Stosowanie takich preparatów jest bardzo niebezpieczne, z czego rzadko zdają sobie sprawę ich nabywcy. Zmiany legislacyjne wprowadzone w u.p.n. zmieniły status tzw. "dopalaczy". Produkty te zakwalifikowane zostały jako środki zastępcze, których wprowadzanie do obrotu obecnie jest zabronione, zgodnie z art. 44b ust. 1 u.p.n. Organ I instancji, wydając zaskarżoną decyzję zastosował jako jedną z podstaw prawnych art. 27c ust. 6 ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej w związku z art. 6 ustawy z dnia 24 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 875). Organ I instancji uznał, że zastosowanie powyższego trybu jest odzwierciedleniem aktualnie prowadzonego postępowania w sprawie. Zaskarżona decyzja stanowi kontynuację działań w stosunku do podmiotu gospodarczego, wobec którego uprzednio podjęto czynności w zakresie wycofania z obrotu substancji stanowiących zagrożenie zdrowia i życia ludzi. Zakaz wprowadzania zabezpieczonych produktów do obrotu i nakaz ich zniszczenia na koszt strony postępowania leży w interesie społecznym. Wobec powyższego, w ocenie organu II instancji, decyzja z [...] r. jest w pełni uzasadniona.