Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 21 maja 2018 r., sygn. II SA/Gl 162/18

Budowlane prawo

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Dobrowolski, Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska, Sędzia WSA Artur Żurawik (spr.), Protokolant Starszy referent Barbara Urban, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 maja 2018 r. sprawy ze skargi B. S. na decyzję Śląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Katowicach z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie legalności robót budowlanych oddala skargę.

Uzasadnienie

Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego dla Miasta R. (dalej PINB) decyzją z dnia [...] r., nr [...], wydaną na podstawie art. 105 §1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 roku - Kodeks postępowania administracyjnego (obecnie j.t. Dz. U. z 2017 r., poz. 1257 - dalej k.p.a.), po przeprowadzeniu postępowania w trybie ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (obecnie j.t. Dz. U. z 2017 r., poz. 1332 z późn. zm - dalej p.b.) umorzył w całości postępowanie w sprawie zgodności z przepisami prawa budowlanego robót budowlanych związanych z realizacją drogi publicznej (ul. [...] w R.) na odcinku położonym na terenie działki nr 1.

W uzasadnieniu decyzji podano m. in., że B. S. zwróciła się o podjęcie działań mających na celu przymuszenie Prezydenta Miasta R. do zamknięcia odcinka drogi - ulicy [...] od skrzyżowania z ulicą [...] do skrzyżowania z ulicą [...] oraz zmianę oznakowania tychże skrzyżowań (na wskazujące drogę bez przejazdu). Z treści pisma wynikało m. in. podejrzenie nieprawidłowości przy realizacji robót budowlanych na ww. drodze publicznej. Dla odcinka drogi [...] obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dla części miasta R. obejmujący obszar oznaczony symbolem [...] (uchwała nr [...] Rady Miasta R. z dnia [...] r.) zaklasyfikowany jako "droga publiczna klasy dojazdowej" i oznaczona symbolem KDD (przeznaczenie terenu). Z metryki ul. [...] oraz ul. [...] wynika, że przedmiotowa droga o nawierzchni gruntowej istniała już w 1973 r. i obejmowała odcinek aż do skrzyżowania z ulicą [...]. W ocenie Naczelnika Wydziału Dróg Urzędu Miasta R. ww. droga musiała istnieć wiele lat wcześniej, jednak brak stosownej dokumentacji z tamtego okresu uniemożliwia wskazanie dokładnej daty jej powstania. Orzeczenie rozbiórki obiektu budowlanego jest możliwe tylko w enumeratywnie określonych przypadkach. W kwestii niebezpieczeństwa dla ludzi lub mienia albo niedopuszczalnego pogorszenia warunków zdrowotnych lub użytkowych dla otoczenia organ oparł się na ustaleniach protokołów z kontroli rocznej i pięcioletniej stanu technicznego przedmiotowej drogi sporządzonych odpowiednio [...] r. i [...] r. Z treści protokołów wynika, że kontrolujący nie stwierdził uszkodzeń zagrażających bezpieczeństwu ruchu publicznego oraz uszkodzeń grożących katastrofą budowlaną. Spory co do prawa i zakresu korzystania z takiej drogi nie mają administracyjnego charakteru. W odniesieniu natomiast do zasad ruchu na takiej drodze (wewnętrznej), to kwestia ta pozostaje poza kompetencją organów nadzoru budowlanego. Jako niebudzący wątpliwości organ uznał fakt wykonania w 2009 r. nawierzchni asfaltowej na przedmiotowym odcinku drogi. Celem tych działań było zabezpieczenie istniejącej nawierzchni jezdni przed jej degradacją. Zgodnie z zapisem działu II księgi wieczystej prowadzonej dla działki nr 1 jako właściciel widnieje B. S., która jak utrzymuje nie udzieliła Gminie Miasta R. pozwolenia na dysponowanie jej nieruchomością. Dokonując kwalifikacji robót polegających na ułożeniu warstwy asfaltowej organ uznał, że stanowiły one roboty o charakterze remontowym. Dokonując oceny legalności robót polegających na położeniu nawierzchni asfaltowej w roku 2009 należy stwierdzić, że wykonanie ww. robót w warunkach samowoli budowlanej nie stanowi automatycznej podstawy do nakazania rozbiórki obiektu, a nawet rozbiórki samej wierzchniej warstwy drogi, bowiem mamy do czynienia z takim połączeniem substancji, które sprawia, iż częściowa rozbiórka górnej warstwy nie wyeliminowałaby naruszeń prawa, a wręcz spowodowałaby wydanie nakazu, którego wykonanie wiązałoby się z doprowadzeniem obiektu do niewłaściwego stanu technicznego. Zagadnienia bezpieczeństwa ruchu drogowego pozostają poza właściwością organów nadzoru budowlanego.