Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 23 maja 2018 r., sygn. II SA/Gd 99/18

Budowlane prawo

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mariola Jaroszewska (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Dorota Jadwiszczok Asesor WSA Magdalena Dobek-Rak Protokolant Asystent sędziego Krzysztof Pobojewski po rozpoznaniu w dniu 23 maja 2018 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na decyzję Wojewody z dnia 30 listopada 2017 r. nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę oddala skargę.

Uzasadnienie

Inwestor A. zwrócił się do Prezydenta Miasta w dniu 20 kwietnia 2016 r. z wnioskiem o pozwolenie na budowę stacji bazowej telefonii komórkowej A. nr [..] wraz z przyłączem elektroenergetycznym w G. przy ul. Z. na terenie nieruchomości dz. nr [..] obręb [..].

Prezydent Miast 8 sierpnia 2017 r. odmówił zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę.

Uzasadniając decyzję organ wskazał, że zgodnie z prawem budowlanym przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę organ administracji architektoniczno-budowlanej sprawdza zgodność projektu budowlanego z przepisami w tym, techniczno-budowlanymi, w razie zaś stwierdzenia naruszeń w zakresie określonych w ustawie - organ ten nakłada postanowieniem obowiązek ich usunięcia we wskazanym terminie, a po jego bezskutecznym upływie wydaje decyzję o odmowie zatwierdzenia projektu i udzielenia pozwolenia na budowę. Oran wskazał, że do w/w przepisów techniczno-budowlanych zalicza się m.in. rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2015 r. poz. 1422), którego § 14 wskazuje, że do działek budowlanych należy zapewnić dojście i dojazd umożliwiający dostęp do drogi publicznej, odpowiednie do ich przeznaczenia i sposobu użytkowania. W odpowiedzi na nałożony postanowieniem obowiązek zapewnienia dojścia i dojazdu dla działki nr [..], umożliwiającego dostęp do drogi publicznej, inwestor złożył oświadczenie o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane dla działki nr [..] oraz sąsiedniej nr [..]. Organ przywołał definicję prawa do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, która zawarta jest w art. 3 pkt. 11 ustawy Prawo budowlane. Wg niej przez to pojęcie należy rozumieć tytuł prawny wynikający z prawa własności, użytkowania wieczystego, zarządu, ograniczonego prawa rzeczowego albo stosunku zobowiązaniowego, przewidującego uprawnienia do wykonywania robót budowlanych. Stąd wniosek, że złożenie oświadczenia o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane dotyczyć może jedynie tych działek, na których - w rozpatrywanym przez organ administracji architektoniczno-budowlanej zamierzeniu budowlanym - planuje się roboty budowlane. Na działce nr [..] nie przewiduje się wykonywania żadnych robót budowlanych. Zatem w ocenie organu złożenie oświadczenia do działki na której nie planuje się robót, nie może stanowić zapewnienia dojścia i dojazdu dla działki, na której owe roboty się planuje, do drogi publicznej. Oran miał także na względzie, iż pojęcie dostępu do drogi publicznej należy rozumieć jako dostęp faktyczny i prawny, przy czym dostęp prawny oznacza, że winien on wynikać wprost z przepisu prawa, czynności prawnej, bądź orzeczenia sądowego, zaś faktyczny, że musi rzeczywiście zapewniać możliwość przejścia i przejazdu do drogi publicznej. Nie może być on dostępem wyłącznie hipotetycznym. Organ wskazał, że musi to być dostęp realny, możliwy do wyegzekwowania przez inwestora przy użyciu dostępnych środków prawnych. Sąsiednia działka budowlana nr [..] nie ma charakteru drogi publicznej. Prawo do korzystania z niej, jako pośredniego dostępu do drogi publicznej, podlega co do zasady regulacji prawa cywilnego. Przy ocenie tej kwestii uwzględnić należy ochronę prawa własności właścicieli i użytkowników wieczystych tej nieruchomości oraz konieczność zapewnienia takiego prawa dojazdu do planowanej inwestycji, który będzie prawem o charakterze trwałym. Taki warunek spełnia niewątpliwie wskazany w k.c. dostęp przez ustanowienie odpowiedniej służebności, lecz w ocenie organu nie spełnia go złożenie oświadczenia o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane (por. wyrok WSA w Gdańsku sygn. akt II SA/Gd 647/15).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00