Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 16 stycznia 2018 r., sygn. II SA/Ol 932/17

Budowlane prawo

Dnia 16 stycznia 2018 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) Sędziowie sędzia WSA Ewa Osipuk sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Protokolant specjalista Wojciech Grabowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 stycznia 2018 roku sprawy ze skargi Spółki A na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie stwierdzenia wykonania obowiązku dotyczącego robót budowlanych I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego na rzecz Spółki A kwotę 500 złotych (słownie: pięćset) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia "[...]" Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego dla m. O. - na podstawie art. 51 ust. 7 w związku z art. 51 ust. 3 i w zw. z art. 50 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2016 r., poz. 290 ze zm. - tekst jednolity obowiązujący w dacie wydania decyzji - dalej jako: P.b.) - nakazał "[...]" S.A. z siedzibą w G., Oddział w O. rozbiórkę elektroenergetycznej dwutorowej linii napowietrznej WN 110 kV (drugostronnego zasilania stacji "O. Północ") na odcinku o długości 47 m od bramki "O. Północ" do pierwszego elektroenergetycznego słupa 8/4/ON120+5 serii RD2 (działki nr "[...]", "[...]", "[...]", "[...]", "[...]" obr. "[...]"). W uzasadnieniu podano, że pismem z dnia 4 stycznia 2013r. W. Przedsiębiorstwo Budowlane "[...]" Sp. z o.o. w O. zwróciło się z wnioskiem o interwencję w sprawie doprowadzenia do zgodności z prawem wybudowanej przez "[...]" S.A. w G. dwutorowej linii elektroenergetycznej WN 110 kV w O. przy działce nr "[...]", na której usytuowana jest siedziba Spółki. Poinformowano, że prawomocną decyzją z dnia "[...]" Wojewoda uchylił decyzję Prezydenta Miasta O. z dnia "[...]" w części dotyczącej zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę linii na odcinku o długości 47 m od bramki "O. I" do pierwszego projektowanego słupa nr 8/4/0N120+5 serii RD2 i odmówił zatwierdzenia projektu i udzielenia pozwolenia na budowę przedmiotowej linii elektroenergetycznej na tym odcinku, a inwestor nie podjął działań zmierzających do doprowadzenia obiektu budowlanego do stanu zgodnego z prawem. Po wszczęciu i przeprowadzeniu postepowania ustalono, że po rozpoczęciu użytkowania przedmiotowej linii elektroenergetycznej Spółka nie może - ze względów bezpieczeństwa - prowadzić na swojej działce działalności gospodarczej w pasie o szerokości ok. 15 m z uwagi na treść § 7 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, który stanowi, że niedopuszczalne jest składowanie materiałów bezpośrednio pod elektroenergetycznymi liniami napowietrznymi lub w odległości mniejszej, licząc od skrajnych przewodów, niż 15 m od linii wysokiego napięcia powyżej 30 kV. Podniesiono, że postanowieniem z dnia "[...]" organ - na podstawie art. 81c ust. 2 P.b. - nałożył na inwestora obowiązek dostarczenia ekspertyzy dotyczącej wykonanych robót budowlanych związanych z budową przedmiotowej dwutorowej linii elektroenergetycznej napowietrznej ze szczególnym uwzględnieniem robót budowlanych wykonanych na odcinku o długości 47 m od bramki" O. I" do pierwszego projektowanego słupa 8/4/0N120+5 serii RD2, a Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego postanowieniem z dnia "[...]" utrzymał w mocy to postanowienie. Jednakże Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie wyrokiem z dnia 23 maja 2013r. (sygn. akt II SA/Ol 318/13) uchylił to postanowienie, a Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 26 marca 2015r. (sygn. akt II OSK 2068/13) oddalił skargę kasacyjną wywiedziona w tej sprawie. Podano, że decyzją z dnia "[...]" organ nałożył na inwestora obowiązek dostarczenia ekspertyzy dotyczącej wykonanych robót budowlanych związanych z budową przedmiotowej linii elektroenergetycznej na odcinku o długości 47 m od bramki "O. I" do pierwszego projektowanego słupa 8/4/0N120+5 serii RD2, na podstawie art. 51 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 51 ust. 7 P.b., Jak bowiem stwierdził NSA w wyroku z dnia 26 stycznia 2011r. (sygn. akt OSK 165/10) w występującym w art. 51 ust. 1 pkt 2 P.b. pojęciu czynności mających na celu doprowadzenie wykonanych robót do stanu zgodnego z prawem może się mieścić obowiązek przedłożenia inwentaryzacji wykonanych robót budowlanych lub odpowiednich ocen technicznych, bądź ekspertyz. Gdyby zaś przedłożone dokumenty stanowiły podstawę do ustalenia, iż w celu doprowadzenia wykonanych robót budowlanych do stanu zgodnego z prawem konieczne jest nałożenie obowiązku wykonania jeszcze innych czynności lub też robót budowlanych, to nie jest wykluczone wydanie następnej decyzji na podstawie art. 51 ust. 1 pkt 2 P.b. Podano, że przedmiotowe roboty budowlane wykonane zostały na podstawie prawomocnej w czasie ich wykonywania decyzji o pozwoleniu na budowę, ale z naruszeniem przepisów prawa. Inwestor naruszył bowiem art. 5 ust. 1 pkt 9 P.b., gdyż w przypadku użytkowania przez Spółkę "[...]" części działki nr "[...]", objętej oddziaływaniem linii elektroenergetycznej, na potrzeby bazy przedsiębiorstwa budowlanego wystąpi realne zagrożenie bezpieczeństwa ludzi lub mienia, co wynika to jednoznacznie z § 77 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. Podano, że w dniu 28 stycznia 2016r. organ otrzymał ekspertyzę techniczno-prawną dotyczącą ustalenia zakresu nieprawidłowości wykonanych robót budowlanych, opracowaną przez rzeczoznawcę budowlanego, który stwierdził, że oddziaływanie dwutorowej linii napowietrznej 110 kV na działkę nr "[...]" należy rozpatrywać tylko w kontekście możliwości występowania ograniczenia w postaci otwartego składowania materiałów, a szerokość obszaru ograniczonego użytkowania ze względu na możliwość składowania materiałów wynosi od 12 do 15 m od granicy działki wzdłuż linii napowietrznej WN na długości 30 m. W ocenie autora ekspertyzy z technicznego punktu widzenia zostały spełnione wszystkie wymagania techniczne wybudowania linii eektroenergetycznej WN 110 kV, jednakże dla zapewnienia jeszcze większego bezpieczeństwa osób przebywających w pobliżu linii należy dodatkowo wykonać obostrzenie Il0 na przęsłach Br-8/4 (12/4) - 8/3 (11/5), a ponadto stwierdził, że z formalno-prawnego punktu widzenia należałoby wystąpić do sądu o ustanowienie służebności ze względu na częściowe ograniczenie w użytkowaniu działki nr 111. Wskazano, że w piśmie z dnia 9 lutego 2016r. inwestor poinformował o wykonaniu przedmiotowych obostrzeń zgodnie z zaleceniem. Podniesiono, że Sąd Okręgowy w Olsztynie postanowieniem z dnia 6 października 2016r. (sygn. akt IX Ca 483/16) zmienił postanowienie Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 12 stycznia 2016r. (sygn. akt I Ns 1279/13) o ustanowieniu odpłatnej służebności przesyłu na działce gruntu o numerze ewidencyjnym "[...]" obręb "[...]" i oddalił wniosek inwestora o ustanowienie służebności. W aktualnym stanie przedmiotowa linia elektroenergetyczna narusza zatem uzasadniony interes użytkownika wieczystego działki nr "[...]", którym jest Spółka "[...]", a zgodnie z art. 5 ust. 9 P.b. obiekt budowlany należy projektować i budować między innymi z poszanowaniem uzasadnionych interesów osób trzecich. Wskazano, że wobec nieustanowienia służebności przesyłu zachodzi konieczność przebudowy odcinka przedmiotowej linii elektroenergetycznej na odcinku 47 m w taki sposób, aby wyeliminować oddziaływanie linii na działkę nr "[...]" lub wykonanie tego odcinka linii jako linii kablowej. Przebudowa linii w tym zakresie wymaga jednak opracowania projektu budowlanego oraz uzyskania pozwolenia na budowę i dlatego nie może być przedmiotem nakazu. Wyjaśniono, że wykonanie nałożonego obowiązku należy oceniać z uwzględnieniem celu jego nałożenia, którym jest nie uczynienie zadość formalnym wymogom, lecz doprowadzenie wykonanych robót budowlanych do stanu zgodnego z prawem. W ocenie organu przedłożenie przez inwestora ekspertyzy jest tylko spełnieniem formalnego wymogu wynikającego z decyzji z dnia "[...]" i nie może być uznane jako doprowadzenie odcinka linii elektroenergetycznej o długości 47 m do stanu zgodnego z prawem. Na podstawie zaś art. 51 ust. 3 P.b. organ nadzoru budowlanego w przypadku niewykonania obowiązku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 wydaje decyzję nakazującą zaniechanie dalszych robót budowlanych bądź rozbiórkę obiektu lub jego części, bądź doprowadzenie obiektu do stanu poprzedniego, a w związku z tym orzeczono jak w sentencji decyzji.