Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 23 lutego 2017 r., sygn. I SA/Go 30/17

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dariusz Skupień Sędziowie Sędzia WSA Anna Juszczyk - Wiśniewska (spr.) Sędzia WSA Krystyna Skowrońska - Pastuszko Protokolant asystent sędziego Grzegorz Oracz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 lutego 2017 r. sprawy ze skargi J.T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w podatku od nieruchomości za 2010 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Skarżący J.T., reprezentowany przez pełnomocnika będącego adwokatem, wniósł skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] października 2016r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji Burmistrza z dnia [...] lipca 2015r. nr [...] w sprawie ustalenia zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2010 r.

Zaskarżone rozstrzygnięcie zostało wydane w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych. Pismem z dnia [...] grudnia 2015 r., powołując się na przepisy art. 247 § 1 pkt 3, art. 248 § 1 oraz art. 252 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) - zwanej dalej Ordynacja podatkowa, skarżący złożył do Samorządowego Kolegium Odwoławczego (zwanego również SKO lub Kolegium) wniosek o stwierdzenie nieważności ww. decyzji Burmistrza w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2010 r. W swoim piśmie domagał się także wstrzymania wykonania ww. decyzji, z uwagi na istniejące prawdopodobieństwo, że dotknięta jest ona wadą wymienioną w art. 247 § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej.

Zarzucił objętej wnioskiem decyzji rażące naruszenie prawa, tj.:

- prawa materialnego przez niewłaściwe zastosowanie przepisu art. 5 ust. 1 pkt 2 lit.a) w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 2 lit.e) ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 ze zm.) - zwanej dalej u.p.o.l. i ustalenie przez organ podatkowy, że opodatkowanie budynku pałacu powinno zostać dokonane w oparciu o stawkę dla tzw. budynków pozostałych, a nie stawkę dla budynków mieszkalnych;

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00