Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 3 listopada 2011 r., sygn. III SA/Po 721/11

Dnia 3 listopada 2011 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Walentyna Długaszewska (spr.) Sędziowie NSA Tadeusz M. Geremek WSA Szymon Widłak Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Piotrowska-Żyła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 listopada 2011 roku przy udziale sprawy ze skargi T. P. S. A. w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 18 lipca 2011 roku Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji dotyczącej określenia wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2008 rok oddala skargę

Uzasadnienie

T. P. S.A. z siedzibą w W. wnioskiem z dnia 2 lutego 2011 r. zwróciła się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego o stwierdzenie nieważności decyzji Nr [...] z dnia 10 stycznia 2011 r., którą Kolegium utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy K. B. Nr [...] z dnia 5 października 2010 r. w sprawie określenia T. P. S.A. z siedzibą w W. wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2008 r. Wskazując art. 248 § 1 oraz art. 248 § 2 pkt 2) w związku z art. 247 § 1 pkt 3) Ordynacji podatkowej oraz art. 21 § 3 w związku z art. 207 § 2 powołanej ustawy i art. 6 ust. 9 pkt 1) i art. 2 ust. 1 pkt 2) ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, Spółka podniosła, że w 2008 r. złożyła dwie deklaracje na podatek od nieruchomości: w jednej wykazano wyłącznie budki telefoniczne, w drugiej pozostałe nieruchomości i obiekty budowlane. Zdaniem Spółki zobowiązanie podatkowe w podatku od nieruchomości powinno obejmować wszystkie stanowiące własność podatnika nieruchomości i obiekty budowlane, znajdujące się na terenie jednej gminy. Tylko bowiem w takim przypadku ustalone zobowiązanie będzie odpowiadało rzeczywiście zaistniałemu stanowi faktycznemu. Samorządowe Kolegium Odwoławcze, wymienioną wyżej decyzją, utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy, która nie obejmowała budek telefonicznych, co zdaniem wnioskodawcy, rażąco narusza art. 6 ust. 9 pkt 1) ustawy o podatkach i opłatach lokalnych oraz art. 21 § 3 Ordynacji podatkowej.