Wyrok WSA w Kielcach z dnia 15 stycznia 2009 r., sygn. I SA/Ke 438/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Rojek (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Danuta Kuchta,, Sędzia WSA Mirosław Surma, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Joanna Dziopa, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 15 stycznia 2009r. spraw ze skarg F. Spółka Jawna na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia ostatecznej decyzji, z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia ostatecznej decyzji oddala skargi.

Uzasadnienie

Decyzjami z dnia [...] o nr: [...] oraz [...]Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. utrzymało w mocy decyzje Burmistrza Miasta i Gminy D. z dnia [...] odpowiednio:

- o nr [...]odmawiającą uchylenia ostatecznej decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości na rok 2003r.,

- o nr [...]odmawiającą uchylenia ostatecznej decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości na 2004r.

W uzasadnieniu decyzji organ podał, że Spółka F. złożyła wniosek o wznowienie postępowań za 2003 i 2004r. wskazując, że w latach objętych wnioskiem nie prowadziła działalności gospodarczej, o czym świadczą sprawozdania finansowe. W ocenie Spółki okoliczność ta stanowiła nową okoliczność, o jakiej mowa w art. 240 § 1 pkt 5 Ordynacji podatkowej.

Kolegium, powołując się na treść art. 1 a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych wyjaśniło, że wszystkie budynki, budowle i grunty będące w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, chyba że przedmiot opodatkowania nie może być wykorzystywany do prowadzenia tej działalności ze względów technicznych. Oznacza to, że sam fakt posiadania przez przedsiębiorcę skutkuje tym, że budynek, budowla, grunt są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatkach i opłatach lokalnych jest działalność, o której mowa w przepisach Prawa działalności gospodarczej, z wyjątkiem działalności rolniczej, leśnej i wynajmu turystom pokoi gościnnych w budynkach mieszkalnych znajdujących się na obszarach wiejskich, jeżeli ich liczba nie przekracza 5 (art. 1a ust. 1 pkt 4 cyt. ustawy). Tak więc różnego rodzaju obiekty niewykorzystywane w danym momencie lub gdzie prowadzona jest innego rodzaju działalność niż gospodarcza (np. socjalna), należy uznać za związane z działalnością gospodarczą. W definicji nie ma bowiem warunku wykorzystywania tego rodzaju nieruchomości na cele związane z działalnością gospodarczą, wystarczy sam fakt ich posiadania przez przedsiębiorcę.