Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 14 maja 2015 r., sygn. I SA/Po 127/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Kucznerowicz (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Karol Pawlicki Sędzia WSA Dominik Mączyński Protokolant: st. sekr. sąd. Joanna Świdłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 maja 2015 r. sprawy ze skargi [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji ustalającej wysokość zobowiązania pieniężnego w podatku od nieruchomości za 2013 rok oddala skargę.

Uzasadnienie

I SA/Po 127/15

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] lutego 2013 r. Burmistrz Gminy i Miasta [...] ustalił [...] i [...] (dalej: podatnicy, skarżący) wysokość zobowiązania pieniężnego w podatku od nieruchomości za 2013 r. w wysokości [...] zł, w tym grunty opodatkował stawką przewidzianą dla gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Od powyższej decyzji podatnicy nie złożyli odwołania i stała się ona ostateczna w administracyjnym toku instancji.

Pismem z dnia [...] września 2013 r. podatnicy, reprezentowani przez radcę prawnego wnieśli o stwierdzenie nieważności wyżej wskazanej decyzji Burmistrza Gminy i Miasta [...] na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. W ocenie podatników przedmiotowa decyzja została wydania z rażącym naruszeniem prawa.

Jako istotną okoliczność podatnicy wskazali to, że w dniu [...] kwietnia 2013 r. ten sam organ wydał decyzję nr [...] w przedmiocie zmiany wymiaru podatku od nieruchomości za 2012 r. W treści uzasadnienia tej decyzji organ podatkowy wskazał, iż na dzień [...] października 2012 r. przedmiotowe nieruchomości zajęte były pod odkrywkę [...], a na dzień wydania decyzji na gruntach tych [...] w [...] S.A.( dalej: Spółka) prowadziła zwałowanie terenu. W ocenie podatników, organ podatkowy obciążając podatników zmienionym wymiarem podatku, jednocześnie wskazał, iż są oni płatnikami podatku, pomimo że działalność na nieruchomości prowadzi Spółka, naruszył w sposób rażący przepisy ustawy o podatkach i opłatach lokalnych z dnia 12 stycznia 1991 r. ( Dz. U. z 2014 r., poz. 849 ze zm. dalej: u.p.o.l.), stosując je wybiórczo i nie stosując regulacji zawartej w art. 3 ust. 3 tej ustawy. Spółka użytkuje przedmiotową nieruchomość prowadząc na niej działalność gospodarczą, ponadto to Spółka dokonała korekty deklaracji podatku od nieruchomości za 2012 r., poczynając od kwietnia 2012 r. Zatem nie budzi wątpliwości, iż należy Spółkę traktować jako posiadacza samoistnego i zastosować regulację zawartą w treści art. 3 ust. 3 u.p.o.l. Na mocy wyroku Sądu Okręgowego w [...] [...]S.A. w [...] posiada czasowe władztwo nad nieruchomością, a dokonując wydobycia węgla brunatnego wykazuje także wolę władania nieruchomością dla siebie. Za powyższym przemawia także okoliczność, iż do tej pory Spółka uiszczała podatek od nieruchomości i nie zgłaszała z tego tytułu żadnych zastrzeżeń, jak również samodzielnie dokonywała zmiany przeznaczenia tego gruntu, co również przemawia wprost za jej posiadaniem samoistnym. Pełnomocnik podniósł, że skoro nawet z treści uzasadnienia decyzji z dnia [...] kwietnia 2013 r., którą należy traktować łącznie ze skarżoną decyzją, wynika, że Spółka użytkuje przedmiotową nieruchomość prowadząc na niej działalność gospodarczą, oraz, że to właśnie Spółka dokonała korekty deklaracji podatku od nieruchomości za 2012 r. nie budzi wątpliwości, iż należy Spółkę traktować jako posiadacza samoistnego.