Wyrok WSA w Lublinie z dnia 16 czerwca 2016 r., sygn. II SA/Lu 264/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Marta Laskowska-Pietrzak, Sędzia NSA Maria Wieczorek-Zalewska, Protokolant Specjalista Beata Basak, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 16 czerwca 2016 r. sprawy ze skargi S. G. na rozkaz personalny Komendanta Wojewódzkiego Policji z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze Służby w Policji oddala skargę.

Uzasadnienie

Rozkazem personalnym z dnia 15 września 2015 r., nr [...] L. Komendant Wojewódzki Policji po rozpatrzeniu odwołania sierż. szt. S. G. działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 w związku z art. 127 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm., dalej jako "K.p.a.") oraz art. 41 ust. 2 pkt 7 w związku z art. 45 ust. 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2011 r. Nr 287, poz. 1687 ze zm.) uchylił zaskarżony rozkaz personalny Komendanta Miejskiego Policji w L. z dnia 30 lipca 2015 r. o zwolnieniu S. G. ze służby w Policji z dniem 31 sierpnia 2015 r. - w części dotyczącej daty zwolnienia ze służby w Policji; datę zwolnienia ze służby ustalił na dzień rozpatrzenia sprawy przez organ II instancji; w pozostałej części zaskarżony rozkaz personalny utrzymał w mocy.

W uzasadnieniu zaskarżonego rozkazu organ odwoławczy wskazał, że Komendant Miejski Policji w L. rozkazem personalnym z 30 lipca 2015 r. zwolnił S. G. ze służby w Policji z dniem 31 sierpnia 2015 r. w związku z upływem 12 miesięcy od dnia zaprzestania służby z powodu choroby. Funkcjonariusz nie pełnił bowiem służby z powodu choroby od dnia 18 czerwca 2014 r. do dnia 30 lipca 2015 r. (ostatnie zaświadczenie lekarskie obejmuje okres choroby do dnia 23 września 2015 r.). Okres absencji chorobowej znajduje potwierdzenie w zaświadczeniach lekarskich, które były wystawiane kolejno przez lekarzy różnych specjalności: medycyny rodzinnej, neurologa oraz w ostatnim okresie przez psychiatrę. Przepis art. 41 ust. 2 pkt 7 ustawy o Policji uzależnia dopuszczalność rozwiązania stosunku służbowego od upływu 12 miesięcy zaprzestania służby z powodu choroby. W przepisie tym jest zatem mowa o nieprzerwanym okresie zaprzestania służby z powodu choroby, nie zaś o nieprzerwanym okresie korzystania przez policjanta ze zwolnień lekarskich. Przerwanie okresu o jakim mowa w w/w przepisie mogłoby nastąpić jedynie wówczas, gdyby policjant po zakończeniu leczenia powypadkowego tj. po dniu 26 listopada 2014 r. stawił się do służby i został dopuszczony do wykonywania czynności służbowych, czego nie uczynił i przebywał nadal na ciągłym zwolnieniu lekarskim. Cytowany wyżej przepis nie zawiera wymogu, aby konkretna choroba, która stała się przyczyną zaprzestania służby trwała przez cały okres ochronny. Nieobecności spowodowane nawet przez różne, ale kolejno po sobie następujące, bez przerwy, choroby sumuje się.