Wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 maja 2016 r., sygn. II SA/Wa 1848/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Kołodziej, Sędziowie WSA Andrzej Góraj, Danuta Kania (spr.), Protokolant specjalista Bogumiła Kobierska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 maja 2016 r. sprawy ze skargi S. G. na orzeczenie Komendanta [...] Policji z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie uznania winnym i odstąpienia od ukarania oddala skargę.

Uzasadnienie

Komendant [...] Policji orzeczeniem z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...], powołując w podstawie prawnej art. 135n ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990r. o Policji (Dz. U. z 2015 r., poz. 355 ze zm.), po rozpatrzeniu odwołania obwinionego - [...] S. G. od orzeczenia Komendanta Rejonowego Policji [...] z dnia [...] lipca 2015 r. nr [...], utrzymał w mocy zaskarżone orzeczenie.

W uzasadnieniu organ odwoławczy przedstawił dotychczasowy tok postępowania wskazując, co następuje:

Postanowieniem nr [...] z dnia [...] czerwca 2015 r. Komendant Rejonowy Policji [...] wszczął postępowanie dyscyplinarne przeciwko [...] S. G., [...] Wydziału Wywiadowczo-Patrolowego Komendy Rejonowej Policji [...], obwiniając go o to, że w dniach od [...] do [...] kwietnia 2015 r. będąc zobowiązanym do właściwego i starannego zabezpieczenia legitymacji służbowej przed utratą obowiązku tego nie zachował - pozostawiając legitymację służbową na przednim fotelu swojego samochodu zaparkowanego na niestrzeżonym parkingu przy ul. [...] w [...], a następnie w garażu znajdującym się na posesji nr [...] przy ul. [...] w [...] - przyczyniając się w ten sposób do jej utraty. Działaniem swoim wymieniony naruszył dyscyplinę służbową określoną w art. 132 ust. 3 pkt 7 ustawy o Policji.

W dniu [...] czerwca 2015 r. zapoznano obwinionego z aktami postępowania dyscyplinarnego, który nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i złożył dodatkowe wyjaśnienia w sprawie.

W dniu [...] lipca 2015 r. rzecznik dyscyplinarny zakończył czynności dowodowe i sporządził sprawozdanie z postępowania dyscyplinarnego, wnosząc o uznanie obwinionego winnym zarzucanego mu przewinienia dyscyplinarnego oraz o odstąpienie od ukarania obwinionego.