Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 20 kwietnia 2016 r., sygn. IV SA/Gl 793/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Beata Kalaga - Gajewska Sędziowie Sędzia WSA Renata Siudyka (spr.) Sędzia WSA Edyta Żarkiewicz Protokolant Monika Rał po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 kwietnia 2016 r. sprawy ze skargi S.T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza C. z dnia [...] nr [...].

Uzasadnienie

W dniu [...] Kierownik ds. Świadczeń Rodzinnych Ośrodka Pomocy Społecznej w C. działający z upoważnienia Burmistrza, po rozpatrzeniu wniosku z dnia [...], decyzją nr [...] odmówił S.T. przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad matką R.P.

W uzasadnieniu swojej decyzji organ I instancji wskazywał, że prawo do świadczenia pielęgnacyjnego nie przysługuje stronie z uwagi na fakt, że z przedłożonego przez nią do wniosku orzeczenia o znacznym stopniu niepełnosprawności wydanym przez Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności w R. w dniu [...] wynika w szczególności, że R.P. zaliczono do znacznego stopnia niepełnosprawności, niepełnosprawność istnieje od [...], a ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od [...]. Nadto ustalono, że R.P. jest wdową.

Organ I instancji stwierdził, że niepełnosprawność u osoby wymagającej opieki (urodzonej w [...] r.) powstała później niż w okresie o którym mowa w art. 17 ust. 1 b pkt 1 i 2. ustawy o świadczeniach rodzinnych, tj. nie później niż do ukończenia 18. roku życia lub w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej, jednak nie później niż do ukończenia 25. roku życia i stwierdził brak podstaw do przyznania stronie wnioskowanego świadczenia.

Jednocześnie organ I instancji nadmienił, iż Trybunał Konstytucyjny w dniu 21 października 2014 r. w wyroku sygn. akt K 38/13 (Dz. U. z 2014 r., poz. 1443) uznał art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych, w zakresie, jakim różnicuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego osób sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną po ukończeniu przez nią wieku określonego w tym przepisie ze względu na moment powstania niepełnosprawności jest niezgodny z art. 32 ust. Konstytucji RP. Odnosząc się do skutków wskazanego wyżej rozstrzygnięcia dotyczącego art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych, Trybunał Konstytucyjny w uzasadnieniu wyroku orzekł o częściowej niekonstytucyjności wprowadzenia do ustawy o świadczeniach rodzinnych kryterium wieku powstania niepełnosprawności, jako przesłanki uzależniającej uzyskanie świadczenia pielęgnacyjnego oraz wskazał, że wyrok nie oznacza usunięcia tego kryterium z ustawy, nie stanowi również podstawy do uchylenia decyzji, które już przyznały prawo do świadczenia pielęgnacyjnego i nie kreuje nowego prawa do żądania świadczenia przez opiekunów dorosłych osób niepełnosprawnych, jeżeli niepełnosprawność ich podopiecznych powstała już po okresie dzieciństwa.