Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 29 września 2020 r., sygn. II SA/Rz 556/20

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SNSA Stanisław Śliwa Sędziowie WSA Paweł Zaborniak /spr./ WSA Joanna Zdrzałka po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 29 września 2020 r. sprawy ze skargi K. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] marca 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję i decyzję Wójta Gminy z dnia [...] lutego 2020 r. nr [...].

Uzasadnienie

K.M. (dalej: "skarżąca") złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie (dalej WSA) skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego (dalej zwane SKO) z dnia [...] marca 2020 r., nr [...], wydaną w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad niepełnosprawnym synem D.M.

Wójt Gminy po rozpoznaniu wniosku Skarżącej o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad D.M. niepełnoprawnym synem ur. [...] lutego 1991 r., decyzją z dnia [...] lutego 2020 r. znak [...], odmówił uwzględnienia zgłoszonego żądania. Jako przyczynę odmowy przyznania wskazano fakt, że wnioskodawczyni pobiera emeryturę. K.M. w dniu [...] stycznia 2020 r. złożyła pisemne oświadczenie, że od dnia [...] marca 2012 r. ma przyznane prawo do emerytury, co potwierdza decyzja Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z dnia [...] maja 2012 r. (w aktach sprawy administracyjnej, karta nr 18). Decyzję o odmowie przyznania świadczenia pielęgnacyjnego oparto na art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2020 r. poz. 111; zwana dalej u.ś.r.).

W odwołaniu od powyższej decyzji K.M. zawnioskowała o uchylenie decyzji i przyznanie jej prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w wysokości różnicy pomiędzy uzyskiwaną emeryturą, a kwotą świadczenia pielęgnacyjnego, z jednoczesnym nałożeniem na organ obowiązku dokonywania korekty tej decyzji w przypadku zmiany wysokości różnic między tymi świadczeniami. Zarzuciła naruszenie art. 17 u.ś.r. poprzez zastosowanie błędnej wykładni z pominięciem celów ustawy i norm konstytucyjnych, niezastosowanie się do Konstytucji RP - art. 32, art. 69, art. 71 ust. 1 w zw. z art. 2 i naruszenie podstawowych zasad konstytucyjnych, nadto naruszenie Konwencji Praw Osób Niepełnosprawnych - art. 28 ust. 1 i ust. 2 lit. c Konwencji. W obszernym uzasadnieniu Odwołująca powołała się na orzeczenia sądów administracyjnych i wyroki Trybunału Konstytucyjnego. Wywiodła, że prawidłowo zinterpretowany art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a u.ś.r. powinien znaleźć zastosowanie do sytuacji skarżącej w ten sposób, że pozbawia ją przysługującego z mocy art. 17 ust. 1 u.ś.r. prawa do świadczenia pielęgnacyjnego tylko do wysokości otrzymywanej emerytury.