Wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 marca 2016 r., sygn. II SA/Wa 1382/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Lipiński, Sędziowie WSA Olga Żurawska-Matusiak (spr.), Ewa Pisula-Dąbrowska, Protokolant starszy sekretarz sądowy Sylwia Mikuła, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 marca 2016 r. sprawy ze skargi J. K. na rozkaz personalny Komendanta Głównego Policji z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby oddala skargę

Uzasadnienie

Komendant Główny Policji rozkazem personalnym nr [...] z [...] czerwca 2015 r., na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 127 § 2 K.p.a., po rozpatrzeniu odwołania J. K. (dalej jako skarżący) od rozkazu personalnego Komendanta [...] Policji nr [...] z [...] kwietnia 2015 r. w sprawie zwolnienia na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 9 w związku z art. 45 ust. 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2015 r., poz. 355, z późn. zm.) ze służby w Policji z dniem [...] kwietnia 2015 r., utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.

W uzasadnieniu powyższego rozstrzygnięcia organ wskazał na następujące okoliczności faktyczne i prawne.

Prokurator Prokuratury Rejonowej [...] stycznia 2014 r. wydał postanowienie o przedstawieniu skarżącemu zarzutu popełnienia przestępstwa określonego w art. 228 § 3 Kodeksu karnego (sygn. akt [...]), tj., iż [...] października 2013 r. przy ul. [...] w [...] na wysokości stacji [...], będąc funkcjonariuszem Policji wykonującym obowiązki służbowe w Wydziale Ruchu Drogowego Komendy [...] Policji, działając wspólnie i w porozumieniu z M. S. przyjął od L. K. korzyść majątkową w postaci pieniędzy w kwocie 100 zł w zamian za zachowanie stanowiące naruszenie przepisów prawa, które polegało na bezzasadnym odstąpieniu od czynności służbowych i ukarania mandatem karnym L. K. za wykroczenie przeciwko bezpieczeństwu i porządkowi w komunikacji określone w art. 97 Kodeksu wykroczeń w związku z art. 45 ust. 2 pkt 1 ustawy prawo o ruchu drogowym lub zastosowaniu wobec wyżej wymienionego środków określonych w art. 41 Kodeksu wykroczeń, po czym wyżej wymienioną kwotę pieniędzy przekazał w posiadanie M. S.