Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 16 czerwca 2010 r., sygn. II SA/Sz 361/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder, Sędziowie Sędzia WSA Barbara Gebel,, Sędzia NSA Mirosława Włodarczak-Siuda (spr.), Protokolant Krzysztof Chudy, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 16 czerwca 2010r. sprawy ze skargi M. K. na rozkaz personalny Komendanta Policji z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby oddala skargę

Uzasadnienie

Rozkazem personalnym z dnia [...], nr [...], Komendant Wojewódzki Policji w [...] utrzymał w mocy, wydany w wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy, rozkaz personalny Komendanta Powiatowego Policji w [...] z dnia [...], nr [...], w przedmiocie zwolnienia ze służby asp. M.K. - asystenta Sekcji dw. z Przestępczością Gospodarczą Komendy Powiatowej Policji w [...].

W uzasadnieniu decyzji organ II instancji wskazał, że rozkazem personalnym nr [...] z dnia [...] Komendant Powiatowy Policji w [...] zawiesił asp. M.K. w czynnościach służbowych na okres [...] miesięcy, od [...], w związku z wszczęciem przeciwko M.K. postępowania karnego w sprawie o czyn z art. 229 § 3 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.). Następnie rozkazem personalnym nr [...] z dnia [...] Komendant Powiatowy Policji w [...] przedłużył okres zawieszenia M.K. w czynnościach służbowych, od dnia [...] do czasu zakończenia postępowania karnego.

W dniu [...] Komendant Powiatowy Policji w [...], po uchyleniu w wyniku odwołania wydanego przez ten organ rozkazu personalnego z dnia [...], nr [...], po ponownym rozpatrzeniu sprawy, na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 9 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2007 r. Nr 43, poz. 277, z późn. zm.) wydał rozkaz personalny nr [...], w przedmiocie zwolnienia asp. M.K. ze służby w policji.

Od ww. decyzji M.K. złożył odwołanie, zarzucając organowi I instancji naruszenie art. 41 ust. 2 pkt 9 ustawy o Policji, z uwagi na brak merytorycznych i formalnych podstaw do zwolnienia skarżącego ze służby w Policji, ponieważ zgodnie z art. 42 ust. 3 Konstytucji RP obwinionego uważa się za niewinnego, dopóki wina jego nie zostanie udowodniona i stwierdzona prawomocnym orzeczeniem. Ponadto, poprzez użycie w uzasadnieniu rozkazu personalnego sformułowania: "zawiesił asp. M.K. (...) w związku z wszczęciem przeciwko niemu postępowania karnego o czyn z art. 229 § 3 k.k.", Komendant Powiatowy Policji w [...] dopuścił się naruszenia konstytucyjnej zasady domniemania niewinności.