Wyrok WSA w Kielcach z dnia 9 marca 2016 r., sygn. II SA/Ke 1045/15

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal, Sędziowie Sędzia WSA Dorota Chobian, Sędzia WSA Renata Detka (spr.), Protokolant starszy sekretarz sądowy Joanna Dziopa, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 25 lutego 2016 r. sprawy ze skargi R. J. na decyzję Wojewody z dnia [...] r. znak: [...] w przedmiocie zezwolenia na czasowe zajęcie nieruchomości uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie

II SA/Ke 1045/15

UZASADNIENIE

Decyzją z [...] r., znak: [...], Wojewoda [...] po rozpatrzeniu odwołania R.a J.ego, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 127 § 1 i 2 kpa oraz w zw. z art. 124 ust. 1a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, utrzymał w mocy decyzję Starosty K. z 23 lipca 2015 r. sprostowaną postanowieniem z 31 lipca 2015r. orzekającą o zezwoleniu [...] S.A. z siedzibą w K. - Jeziornej na niezwłoczne zajęcie nieruchomości położonej w obr. Szewce, gm. Sitkówka - Nowiny, oznaczonej jako działki nr [...] i nr [...] , stanowiącej własność E. i R.a J.ch.

W uzasadnieniu Wojewoda wskazał, że ww. decyzja organu I instancji została wydana w następstwie decyzji Starosty Kieleckiego z 22 czerwca 2015 r. ograniczającej sposób korzystania ze wskazanej wyżej nieruchomości poprzez udzielenie zezwolenia [...] S.A. na przeprowadzenie jednotorowej napowietrznej linii elektroenergetycznej 220kV relacji Radkowice - Kielce Piaski.

W złożonym odwołaniu skarżący zarzucił Wojewodzie brak dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego, niewyczerpujące zgromadzenie materiału dowodowego, oparcie rozstrzygnięcia wyłącznie na twierdzeniach inwestora, dowolność w wydaniu decyzji oraz bezpodstawne przyjęcie za uzasadnione tez wskazanych przez inwestora we wniosku. Zarzucił też naruszenie art. 8, art. 107 § 3

i art. 108 kpa poprzez m.in. niedostateczne i niepełne uzasadnienie decyzji z 23 lipca 2015 r. oraz bezpodstawne nadanie jej rygoru natychmiastowej wykonalności. Odwołujący zarzucił, że organ I instancji bezkrytycznie uznał za zasadną