Wyrok WSA w Krakowie z dnia 27 października 2015 r., sygn. II SA/Kr 767/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Aldona Gąsecka-Duda (spr.) Sędziowie: WSA Kazimierz Bandarzewski WSA Beata Łomnicka Protokolant: sekr. sądowy Katarzyna Zbylut po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 października 2015 r. sprawy ze skargi J. L. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia 20 kwietnia 2015 r., znak: [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia skargę oddala

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 20 kwietnia 2015 r. , znak: [...] , wydanym na podstawie art. 217 § 1 i § 2, art. 218, art. 219 w związku z art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednol. Dz. U. z 2013 r., pz. 267 - dalej k.p.a.), po rozpoznaniu zażalenia J.L. , Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. utrzymało w mocy postanowienie Prezydenta Miasta K. z dnia 15 stycznia 2015 r. znak: [...] odmawiające wydania zaświadczenia o treści żądanej , tj. "o zgodności budowy z ustaleniami obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Zaświadczenie dotyczyć ma nadbudowy budynku mieszkalnego przy ul. [...] działka nr [...] obr. [...] ".

Uzasadniając powyższe Samorządowe Kolegium Odwoławcze nawiązało do rozstrzygnięcia i motywów zaskarżonego postanowienia, jak również wniosków i zarzutów zażalenia. W tym zakresie wskazało, że zaskarżonym postanowieniem organ pierwszej instancji orzekł w sposób wyżej opisany podając, iż według ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "[...] " (uchwała Nr [...] Rady Miasta K. z dnia 7 grudnia 2011 - Dziennik Urzędowy Województwa [...] .) działka nr [...] , obr. [...] , znajduje się w terenach zabudowy mieszkaniowo-usługowej, oznaczonych na rysunku symbolem MU.3, z podstawowym przeznaczeniem terenów pod budownictwo mieszkaniowe - usługowe wolnostojące. Paragraf 19 ust. 3 pkt 1 tekstu planu dopuszcza przebudowę, rozbudowę i nadbudowę istniejącej zabudowy, lecz tylko z zachowaniem warunków określonych w ustaleniach. Jednym z tych warunków jest wskaźnik intensywności zabudowy, którego wielkość zgodnie z zapisami §19 ust. 3 pkt 6 nie może być większa niż 0,4. Z dostarczonych przez wnioskodawcę materiałów wynika, że wskaźnik intensywności zabudowy dla stanu istniejącego wynosi 0,558, a dla stanu projektowanego 0,79. Przedmiotowa budowa nie jest zatem zgodna z ustaleniami planu miejscowego, stąd nie można wydać zaświadczenia o treści żądanej. W zażaleniu na postanowienie organu pierwszej instancji J.L. podał, że zapisy planu miejscowego zagospodarowania nie powinny mieć zastosowania do zabudowy już istniejącej, zrealizowanej przed wejściem w życie planu miejscowego. Jak wskazał prace budowlane zostały przeprowadzone w roku 2000, a podyktowane były koniecznością zabezpieczenia ścian i stopów budynku, które uległy zawaleniu. Z kolei wnioskodawca uzyskał prawa do nieruchomości mocą ugody sądowej zawartej przed Sądem Rejonowym dla [...] w K. , Wydział l Cywilny do sygnatury [...] .