Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 13 października 2015 r., sygn. II SA/Bk 575/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marek Leszczyński (spr.), Sędziowie sędzia NSA Mieczysław Markowski,, sędzia NSA Danuta Tryniszewska-Bytys, Protokolant st. sekretarz sądowy Marta Anna Lawda, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 13 października 2015 r. sprawy ze skargi Gminy W. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody P. z dnia [...] lipca 2015 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1. uchyla zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze 2. zasądza od Wojewody P. na rzecz Gminy W. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Uzasadnienie

Wojewoda P. rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia [...] lipca 2015 r., nr [...], stwierdził nieważność uchwały Rady Miejskiej w W. z dnia [...] maja 2015 r., nr [...], w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części obszaru miasta W. w rejonie ulic [...], [...], [...], [...], [...] i [...].

Rozstrzygnięcie nadzorcze wydane zostało w trybie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 594; dalej: u.s.g.) przy następujących ustaleniach stanu faktycznego i ocenie prawnej sprawy.

W dniu [...] maja 2015 r. Rada Miejska w W. podjęła uchwałę, nr [...], w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części obszaru miasta W. w rejonie ulic: [...], [...], [...], [...], [...] i [...][...]. w sprawie wprowadzenia Regulaminu konsultacji społecznych Miasta B.

Zdaniem organu nadzorczego, przedmiotowa uchwała została podjęta z istotnym naruszeniem prawa. W § 10 ust. 1 wyznaczyła ona między innymi tereny cmentarzy, zaś w § 10 ust. 8 wyznaczyła pas izolujący teren cmentarny od innych terenów o szerokości 50 m, oznaczony graficznie na rysunku planu, na którym obowiązuje zakaz lokalizacji zabudowań mieszkalnych, zakładów produkujących artykuły żywności, zakładów żywienia zbiorowego, bądź zakładów przechowujących artykuły żywności oraz studzien, źródeł i strumieni służących do czerpania wody do picia i potrzeb gospodarczych. Rozporządzenie Ministra Gospodarki Komunalnej z dnia 25 sierpnia 1959 r. w sprawie określenia, jakie tereny pod względem sanitarnym są odpowiednie na cmentarze (Dz. U. z 1959 r. Nr 52, poz. 315), wprowadza pewne ograniczenia. Teren pod cmentarz powinien być lokalizowany w sposób wykluczający możliwość wywierania szkodliwego wpływu cmentarza na otoczenie (§ 1 ust. 1). Odległość cmentarza od zabudowań mieszkalnych, od zakładów produkujących artykuły żywności, zakładów żywienia zbiorowego bądź zakładów przechowujących artykuły żywności oraz studzien, źródeł i strumieni, służących do czerpania wody do picia i potrzeb gospodarczych, powinna wynosić co najmniej 150 m; odległość ta może być zmniejszona do 50 m pod warunkiem, że teren w granicach od 50 do 150 m odległości od cmentarza posiada sieć wodociągową a wszystkie budynki korzystające z wody są do tej sieci podłączone (§ 3 ust. 1). Powyższe oznacza, iż lokalizacja cmentarza na określonym obszarze powodować będzie ograniczenia w zakresie dopuszczalnych warunków zabudowy i zagospodarowania terenów sąsiednich (do 150 m od granic cmentarza).