Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 czerwca 2015 r., sygn. III SA/Wa 120/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Agnieszka Krawczyk, Sędziowie sędzia WSA Sylwester Golec, sędzia WSA Anna Sękowska (sprawozdawca), Protokolant referent stażysta Bartłomiej Grzybowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 czerwca 2015 r. sprawy ze skargi P. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] listopada 2014 r. nr [...] w przedmiocie określenia w podatku od towarów i usług wysokości zobowiązania podatkowego oraz kwoty podatku do zapłaty za miesiące od czerwca do listopada 2012 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z [...] sierpnia 2014 r., Naczelnik Urzędu Skarbowego W. (dalej zwany: NUS) określił P.Sp. z o.o. (dalej zwana: Skarżącą lub Spółką) zobowiązanie w podatku od towarów i usług za okresy od czerwca do listopada 2012 r. oraz kwotę podatku do zapłaty z tytułu faktur VAT wystawionych w trybie art. 108 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, ze zm., dalej zwana: u.p.t.u.) w okresie od czerwca do listopada 2012 r.

NUS na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) w związku z art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) u.p.t.u., zakwestionował Skarżącej prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dotyczących zakupu usług kolportażu ulotek reklamowych wystawionych przez P. U. J.. NUS stwierdził, iż brak jest jakichkolwiek dowodów potwierdzających wykonanie usług kolportażu ulotek przez U. J.. W umowie z 1 stycznia 2011 r. nie wskazano podstawy wynagrodzenia, nie określono zasad dystrybucji ulotek. Z kolei z treści umów zawieranych przez U. J. z pracownikami wynikało, że wynagrodzenie jest płatne na podstawie rachunku sporządzonego przez kolportera, do którego kolporter jest zobowiązany załączyć wykaz potwierdzający ilość rozprowadzonych ulotek. Tymczasem z zeznań osób roznoszących ulotki wynikało, iż nie były spisywane miejsca kolportażu czy ilość rozprowadzonych ulotek, gdyż nikt tego od nich nie żądał. Równocześnie przesłuchani pracownicy Skarżącej potwierdzili zatrudnienie również w firmie U.J. jednak wszyscy stwierdzili, że nie utrzymywali z tą firmą żadnych kontaktów, jak również U. J. nie kontaktowała się z pracownikami. Zarówno ulotki jak i wynagrodzenie za kolportaż wydawane było przez P.Z., pracownika Skarżącej. Ponadto według cennika usług zawartego na stronie internetowej http://www.kolportaz.pl cena netto za kolportaż kształtowała się w granicach 8 - 10 gr za sztukę, podczas gdy cena usługi kolportażu ulotki ustalona pomiędzy stronami badanej transakcji wynosiła 39 gr za ulotkę, co oznacza jej znaczne zawyżenie. NUS uznał zatem, iż faktury VAT wystawione przez U. J. dotyczące usług kolportażu ulotek reklamowych nie dokumentują rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, gdyż nie zaistniały pomiędzy podmiotami wskazanymi na spornych dokumentach. Bardzo wysoka cena za dystrybucję jednej ulotki, zatrudnianie do roznoszenia ulotek pracowników Skarżącej przy jednoczesnym zleceniu wykonania usługi firmie zewnętrznej, brak nadzoru wykonywania tych usług, dokonywanie płatności za wystawione faktury gotówką, co znacznie utrudnia zweryfikowanie dokonanej zapłaty, świadczy o tym, iż faktury VAT wystawiane przez U.J. miały jedynie na celu generowanie kosztów Skarżącej.