Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 31 maja 2017 r., sygn. I SA/Po 1521/16

Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Zygmont Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Nikodem Sędzia WSA Barbara Rennert (spr.) Protokolant: ref. staż. Karolina Samolczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31 maja 2017 r. sprawy ze skargi JS na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w [...] z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za m-ce od stycznia do marca i od maja do grudnia 2011 r., poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2012 r. oraz nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia za kwiecień 2012 r. oddala skargę

Uzasadnienie

W dniu [...] r. J. S. wniósł skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r., nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w P. z dnia [...] r. nr [...], wydaną w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do marca i od maja do grudnia 2011 r., poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2012 r. oraz nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na kwiecień 2011 r.

Powyższa skarga została wywiedziona na tle stanu faktycznego sprawy, w której na podstawie postanowienia Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w P. z [...] r. przeprowadzone zostało postępowanie kontrolne wobec J. S., w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania podatku od towarów i usług za lata 2011- 2012. W badanym okresie skarżący prowadził działalność gospodarczą pod nazwą T. , w zakresie usług transportu drogowego towarów oraz handlu węglem.

W zakresie podatku naliczonego stwierdzono, że skarżący w rejestrach i deklaracjach VAT-7 za miesiące od stycznia 2011 r. do grudnia 2012 r. ujął 112 faktur dokumentujących zakup oleju napędowego i części samochodowych od firmy P. . W ocenie organu kontroli skarbowej faktury te nie odzwierciedlały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. Na podstawie zgromadzonych w postępowaniu kontrolnym dowodów stwierdzono, że A. N. nie był faktycznym dostawcą towarów opisanych na zakwestionowanych fakturach, gdyż w rzeczywistości nie prowadził działalności a wystawione faktury są fakturami "pustymi".