Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 16 stycznia 2025 r., sygn. I SA/Po 656/24

Dnia 16 stycznia 2025 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Waldemar Inerowicz (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Nikodem Sędzia WSA Barbara Rennert po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 16 stycznia 2025 roku sprawy ze skargi A. B. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej [...] z dnia 05 sierpnia 2024 roku nr [...] w przedmiocie określenia w podatku od towarów i usług kwoty do przeniesienia na następne okresy rozliczeniowe za miesiące od lutego do sierpnia 2019 roku oddala skargę.

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego w [...] decyzją z dnia 25 sierpnia 2023 r., nr [...], określił A. B. (dalej zwana jako "strona", "podatniczka" lub "skarżąca") w podatku od towarów i usług kwotę do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za luty 2019 r. w wysokości [...] zł, marzec 2019 r. w wysokości [...] zł, kwiecień 2019 r. w wysokości [...] zł, maj 2019 r. w wysokości [...] zł, czerwiec 2019 r. w wysokości [...] zł, lipiec 2019 r. w wysokości [...] zł, sierpień 2019 r. w wysokości [...] zł.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ wskazał, że podatniczka prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą [...] "[...]" A. B., której przedmiotem jest transport drogowy towarów, usługi budowlane, sprzedaż detaliczna i hurtowa artykułów papierniczych, biurowych, zabawek, upominków i ksero. W trakcie kontroli i postępowania podatkowego stwierdzono nieprawidłowości polegające na tym, że:

1) Strona nieprawidłowo dokonała odliczenia podatku naliczonego z tytułu rozliczenia 7 faktur zakupu, na których jako wystawca widnieje podmiot: D. sp. z o. o. o łącznej wartości netto [...] zł, podatek VAT [...] zł.

Na podstawie przeprowadzonej przez Urząd Skarbowy w [...] kontroli podatkowej w D. sp. z o. o. ustalono, że na rzecz F. H.-U. "[...]" A. B. wystawione zostały faktury VAT dotyczące usług w zakresie: układania płyt betonowych, zagospodarowania terenów zielonych, korytowania terenu i równania terenu. Za wszystkie faktury płatności uregulowano gotówką. Na podstawie dokonanych ustaleń, w tym zeznań A. B. i D. K., organ I instancji stwierdził, że sporne faktury wystawione przez D. sp. z o. o. nie odzwierciedlają rzeczywistych zdarzeń gospodarczych i stanowią "puste faktury". Podatniczka nie miała bezpośredniego kontaktu z ww. firmą, a wszystkie transakcje miały odbywać się za pośrednictwem jej pracownika - kierownika budowy J. H., którego wiedzy na ten temat z uwagi na jego zgon nie można było na etapie prowadzonego postępowania zweryfikować. Zdaniem organu gotówkowy charakter wszystkich transakcji z D. sp. z o. o. nie potwierdza rzetelnego działania przy zawieraniu przedmiotowych transakcji, gdyż nie dowodzi, że strona dokonała płatności wynikających z przedmiotowych faktur VAT.