Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 21 stycznia 2015 r., sygn. I SA/Po 799/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Aleksandra Kiersnowska - Tylewicz Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Nikodem (spr.) Sędzia WSA Karol Pawlicki Protokolant st. sekr. sąd. Agnieszka Ratajczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 stycznia 2015r. sprawy ze skargi "A" Sp. z o. o. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie określenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy za grudzień 2009r. oddala skargę

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego [...] decyzją z dnia [...] listopada 2013r. określił A sp. z o.o. w [...] ( dalej Spółka) w podatku od towarów w podatku od towarów i usług nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy podatnika za miesiące grudzień 2009r. w kwocie [...] zł .

W oparciu o analizę zgromadzonego materiału dowodowego oraz poczynione ustalenia w toku kontroli i postępowania podatkowego organ I instancji stwierdził, że Spółka w badanym okresie bezpodstawnie dokonała odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT wystawionych przez firmę X.A P.P.H.U. B w [...] dokumentujących usługi promocyjno-marketingowe, ulotki reklamowe z dystrybucją w wyznaczonych miastach[...], [...], [...], [...], opakowania kartonowe, folie przeźroczystą - rękaw, palety jednorazowe.

W wyniku dokonanej analizy i oceny zebranego w postępowaniu materiału dowodowego organ I instancji nie dał wiary zeznaniom strony i świadków co do faktu dostaw towarów i usług przez firmę "B" na rzecz Spółki. Stwierdził, że X.A jako wystawca faktur VAT na rzecz A sp. z o.o. nie wskazał żadnych szczegółów transakcji gospodarczych, dowodów dotyczących współpracy z kontrahentem, nie wskazał źródeł nabycia towarów, usług drukarskich, nie wskazał firm, którym ewentualnie zlecił wykonanie świadczeń. Firma X.A - P.P.H.U. B nie posiadała zaplecza gospodarczego, siedzibą - biurem firmy był zaadaptowany na ten cel garaż, nie zatrudniała pracowników, nie posiadała środków transportu. Ponadto X.A nie tylko nie wskazał jakichkolwiek dowodów poniesienia kosztów prowadzonej działalności gospodarczej (nabycia towarów i usług, które odsprzedał, zatrudnienia pracowników), lecz również nie podał żadnych szczegółów dotyczących wyboru swoich dostawców, warunków negocjacji cen za transakcje. Z zeznań X.A wynika, że jego praca polegała przede wszystkim na wyszukiwaniu informacji w internecie, prasie oraz na prowadzeniu rozmów telefonicznych. Posiadał sprzęt komputerowy, który służył mu głównie do przeglądania witryn internetowych oraz do kontaktu z kontrahentami poprzez komunikatory - GG i skype'a. Faktury sprzedaży VAT wystawiał osobiście (głównie ręcznie, ale zdarzyło się, że kilkakrotnie, na prośbę klienta, faktury wystawił komputerowo), większość rozliczeń z rzekomymi własnymi dostawcami towarów i usług dokonywał gotówką. Organ I instancji zwrócił także uwagę, że X.B , jako osoba zarządzająca Spółką, nie nadzorował współpracy. Nie wskazał jednoznacznie osoby, która w jego firmie była odpowiedzialna za współpracę z P.P.H.U. B. Strona nie przedstawiła wiarygodnych dowodów potwierdzających, że firma P.P.H.U. B przedmiotowe towary dostarczyła oraz wykonała usługi, których dotyczą wymienione na wstępie faktury.