Wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 kwietnia 2015 r., sygn. II SA/Wa 1461/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Antoniuk, Sędziowie WSA Ewa Pisula-Dąbrowska, Sławomir Fularski (spr.), Protokolant specjalista Elwira Sipak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 kwietnia 2015 r. sprawy ze skargi K. S. na decyzję Komendanta [...] Policji z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby w Policji - oddala skargę -

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] czerwca 2014 r., nr [...] Komendant [...] Policji działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 127 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm., dalej jako "K.p.a.") oraz art. 41 ust. 2 pkt 7 w związku z art. 45 ust. 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2011 r. Nr 287, poz. 1687 ze zm.) utrzymał w mocy rozkaz personalny z [...] maja 2014 r. Komendanta Rejonowego Policji [...] o zwolnieniu [...] K.S. ze służby w Policji.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji organ odwoławczy wskazał, że Komendant Rejonowy Policji [...] rozkazem personalnym z [...] maja 2014 r. zwolnił [...] K.S. ze służby w Policji z dniem [...] maja 2014 r. w związku z upływem 12 miesięcy od dnia zaprzestania służby z powodu choroby. Funkcjonariusz nie pełnił bowiem służby z powodu choroby od dnia [...] kwietnia 2013 r. do dnia [...] kwietnia 2014 r., natomiast od dnia [...] kwietnia 2014 roku został zwolniony od zajęć służbowych w związku z niedopuszczeniem do służby przez lekarza medycyny pracy. Nieobecność policjanta w służbie z powodu choroby trwała nieprzerwanie od dnia [...] kwietnia 2013 r. do dnia [...] kwietnia 2014 r. W oparciu o przepis art. 108 § 1 K.p.a. organ I instancji nadał swojemu rozstrzygnięciu rygor natychmiastowej wykonalności.

Odwołanie od rozkazu personalnego wydanego przez organ I instancji wniósł funkcjonariusz reprezentowany przez adwokata. W uzasadnieniu odwołania pełnomocnik nie zgadzając się z argumentacją organu I instancji zawartą w rozstrzygnięciu, podniósł, że brak stosownego zaświadczenia lekarskiego po długotrwałej nieobecności w służbie z powodu choroby nie wynikał z zaniedbania, czy też zawinienia ze strony policjanta. Zwolnienie funkcjonariusza w dniu [...] kwietnia 2014 roku z wykonywania obowiązków służbowych przez Komendanta Rejonowego Policji [...] przerwało bieg terminu określonego w art. 41 ust. 2 pkt 7 ustawy o Policji, bowiem nieobecność w służbie wynikała z przyczyn administracyjnych, nie zaś z powodu choroby. Odwołujący się wskazał, że organ naruszył również art. 77 § 1 kpk, z powodu nieuwzględnienia wniosków dowodowych strony, pozorne zapewnienie stronie czynnego udziału w prowadzonym postępowaniu, nadto podniósł fakt zmiany okoliczności faktycznych zaistniałych w toku prowadzonego postępowania. Wobec powyższego wniósł o wstrzymanie natychmiastowej wykonalności rozkazu personalnego organu I instancji, jego uchylenie i umorzenie postępowania.