Wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 października 2014 r., sygn. VIII SA/Wa 565/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Fularski, Sędziowie Sędzia WSA Cezary Kosterna /sprawozdawca/, Sędzia WSA Marek Wroczyński, Protokolant Referent Małgorzata Domagalska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 października 2014 r. sprawy ze skargi H. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w R. z dnia [...] lutego 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie umorzenia postępowania w zakresie uzgodnień środowiskowych 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w R. z dnia [...] grudnia 2011 r. nr [...]; 2) stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości do chwili uprawomocnienia się niniejszego wyroku; 3) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w R. na rzecz skarżącej H. K. kwotę [...] ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] marca 2008 r., nr [...], Burmistrz Gminy K. orzekł

o umorzeniu postępowania w sprawie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia polegającego na budowie stacji bazowej telefonii komórkowej [...] nr [...], lokalizowanej przy ul. R. [...] na działce nr [...] w K..

Z wnioskiem o stwierdzenie nieważności ww. decyzji wystąpiła H.K..

Decyzją z dnia [...] grudnia 2011 r. SKO w R. odmówiło stwierdzenia nieważności wskazanej wyżej decyzji Burmistrza Gminy K..

Kolegium wyjaśniło, że decyzja ta nie została obarczona jedną z wad określonych w art. 156 § 1 K.p.a. Wskazało, że podnoszone zarzuty uzasadniające stwierdzenie nieważności ocenianej decyzji, dotyczące nie dokonania przez organ I instancji samodzielnego ustalenia stanu faktycznego, lecz przyjęcie stanowiska prezentowanego przez inwestora, mogłyby stanowić ewentualnie podstawę do uwzględnienia odwołania w zwykłym trybie. Nie posiadając cechy "rażącego naruszenia prawa" zarzuty te nie mogły stanowić uzasadnionej podstawy do stwierdzenia nieważności.