Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 23 września 2014 r., sygn. II SA/Ol 809/14

Dnia 23 września 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Sędziowie Sędzia WSA Ewa Osipuk (spr.) Sędzia WSA Katarzyna Matczak Protokolant Referent-Stażysta Marta Kudła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 września 2014 roku sprawy ze skargi P. N. na decyzję Państwowego Inspektora Sanitarnego z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie choroby zawodowej oddala skargę.

Uzasadnienie

Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w O., decyzją z dnia 5 maja 2014 r., wydaną na podstawie art. 5 pkt 4a ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz.U. z 2011 r., Nr 212, poz. 1263 z późn. zm.), po rozpoznaniu zgłoszenia podejrzenia choroby zawodowej u P.N., nie stwierdził choroby zawodowej: obustronny trwały odbiorczy ubytek słuchu typu ślimakowego lub czuciowo-nerwowego spowodowany hałasem, wyrażony podwyższeniem progu słuchu o wielkości co najmniej 45 dB w uchu lepiej słyszącym, obliczony jako średnia arytmetyczna dla częstotliwości audiometrycznych 1, 2 i 3 kHz, wymienionej w poz. 21 wykazu chorób zawodowych, określonych rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz.U. z 2013 r., poz. 1367). W uzasadnieniu orzeczenia podano, że P.N. był zatrudniony kolejno na stanowiskach:

- kierowca ciągnika w "[...]",

- konserwator urządzeń w "[...]",

- pomocnik maszynisty w "[...]"

- robotnik wykwalifikowany ("[...]", pomocnik maszynisty pojazdu "[...]", pomocnik maszynisty pojazdu trakcji spalinowej I klasy "[...]"

- pomocnik maszynisty pojazdu trakcji spalinowej I klasy "[...]" pomocnik maszynisty pojazdu trakcji spalinowej "[...]",

- maszynista pojazdu trakcyjnego "[...]".

W uzasadnieniu orzeczenia wskazano, że przeprowadzając ocenę narażenia zawodowego, Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w O., ustalił, że P.N. podczas zatrudnienia w wyżej wymienionych zakładach, tj. w latach 1974-2013 (z przerwami) pracował w narażeniu na działanie hałasu o różnym poziomie natężenia dźwięku (67,9-88hB), co wynika z karty oceny narażenia zawodowego z dnia 18 października 2013 r. Organ wskazał, że skarżący był badany w Poradni Chorób Zawodowych przy Wojewódzkim Ośrodku Medycyny Pracy w O., który w dniu 15 grudnia 2013 r. wydał orzeczenie nr x o braku podstaw do rozpoznania choroby zawodowej, podkreślając w uzasadnieniu orzeczenia, że praca w warunkach narażenia na hałas stanowi tylko jeden z warunków koniecznych do rozpoznania choroby zawodowej. Drugim, niezbędnym warunkiem jest rozpoznanie kliniczne choroby, ujętej w wykazie chorób zawodowych, Warunek ten nie został spełniony, bowiem u P.N. rozpoznano obustronny niedosłuch mieszany z przewlekłą dysfunkcją trąbek słuchowych, szumy uszne. Zatem nie było podstaw do rozpoznania choroby zawodowej narządu słuchu, wymienionej w pozycji 21 wykazu chorób zawodowych.