Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 1 sierpnia 2014 r., sygn. II SA/Sz 24/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Makowska, Sędziowie Sędzia WSA Barbara Gebel (spr.),, Sędzia NSA Danuta Strzelecka-Kuligowska, Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Skrzetuska-Gajos, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 1 sierpnia 2014r. sprawy ze skargi J. K. na decyzję Wojewody z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zasiłku dla bezrobotnych I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta z dnia [...] Nr [...], w części dotyczącej odmowy przyznania prawa do zasiłku, II. stwierdza, że zaskarżona decyzja , w części opisanej w pkt I wyroku, nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku.

Uzasadnienie

Prezydent Miasta decyzją nr [...] z dniu [...], orzekł o uznaniu J.K. za osobę bezrobotną z dniem [...] oraz o odmowie przyznania prawa do zasiłku.

Od powyższej decyzji J.K. wniosła odwołanie. W odwołaniu wskazała, że od dnia [...] do dnia [...] była nieprzerwanie zatrudniona w pełnym wymiarze czasu pracy, najpierw w Przedsiębiorstwie A., a od dnia [...] w Przedsiębiorstwie B. Od dnia [...], zmniejszyła wymiar czasu pracy do 1/2 etatu. Przyczyną obniżenia wymiaru czasu pracy było zakończenie urlopu macierzyńskiego i trudna sytuacja finansowa, która zmusiła ją do podjęcia pracy. Obawiała się utraty pracy i skorzystała z możliwości przewidzianej w art. 1868 Kodeksu pracy, zgodnie z którym pracownik uprawniony do urlopu wychowawczego, który złożył wniosek o obniżenie wymiaru etatu, podlega ochronie przed wypowiedzeniem umowy o pracę. Pracodawca nie może bowiem wypowiedzieć ani rozwiązać umowy o pracę w okresie od dnia złożenia wniosku o obniżenie wymiaru czasu pracy do dnia powrotu do nieobniżonego wymiaru czasu pracy, nie dłużej jednak niż przez łączny okres 12 miesięcy. Wskazała, że po upływie ww. okresu, pracodawca wypowiedział jej umowę o pracę. Zmniejszenie wymiaru czasu pracy było więc dla niej koniecznością. Nie zgodziła się z decyzją odmawiającą jej prawa do zasiłku. W ustawie o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy jest bowiem mowa o okresie 18 miesięcy poprzedzających dzień zarejestrowania, ale nie bezpośrednio poprzedzających dzień zarejestrowania. W celu potwierdzenia zasadności tej interpretacji prawa, przytoczyła orzecznictwo sądów administracyjnych (wyrok WSA w Krakowie z dnia 23 października 2012 r. sygn. akt III SA/Kr 1446/11, wyrok WSA w Poznaniu z dnia 14 marca 2013 r. sygn. akt IV SA/Po 5/13, wyrok WSA w Szczecinie z dnia 26 czerwca 2013 r. sygn. akt SA/Sz 182/13).