Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 17 września 2020 r., sygn. II SA/Sz 325/20

Zatrudnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Arkadiusz Windak Sędziowie Sędzia NSA Stefan Kłosowski Sędzia WSA Renata Bukowiecka-Kleczaj (spr.) Protokolant starszy sekretarz sądowy Agnieszka Klimek po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 3 września 2020 r. sprawy ze skargi S. M. na decyzję Wojewody Z. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie utraty statusu osoby bezrobotnej oddala skargę.

Uzasadnienie

Prezydent Miasta S. decyzją z dnia [...] stycznia 2020 r.,

nr [...], na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 2, art. 33 ust. 4 pkt 1 i ust. 4ca w związku z art. 9 ust. 1 pkt 14 lit. a ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U. z 2018 r., poz. 2096) orzekł o utracie przez S. M. statusu osoby bezrobotnej z dniem [...] grudnia 2019 r.

W uzasadnieniu tej decyzji organ wyjaśnił, że jak wynika z posiadanych dokumentów, S. M. podjął zatrudnienie (inną pracę zarobkową). Zgodnie

z przepisami ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, w takim przypadku następuje utrata statusu osoby bezrobotnej.

W odwołaniu od powyższej decyzji skarżący podniósł, że od początku postępowania prowadzonego w sprawie zasiłku dla bezrobotnych, organ wiedział,

że ma do czynienia z osobą niepełnosprawną, a więc obowiązuje go przy rozstrzyganiu sprawy art. 69 Konstytucji RP, w którym zawarty jest nakaz dla władz publicznych udzielania pomocy osobom niepełnosprawnym w zabezpieczeniu ich egzystencji, przysposobieniu do pracy i komunikacji społecznej. Mimo to, organ wykazywał się bezczynnością i prowadził postępowanie w sposób wysoce przewlekły i niedbały czego efektem było jego odwołanie do Wojewody z 19 grudnia 2019 r. W tym czasie, skarżący znalazł się w sytuacji, w której właściciel Salonu Pogrzebowego [...] po odbytym stażu pracownika administracyjnego nie zatrudnił go na okres co najmniej 3 miesięcy, czym nie wykonał postanowienia zawartego w umowie z Fundacją [...] i pogorszył jego i tak skromną sytuację finansową. Skarżący, będąc związany postanowieniami kontraktu socjalnego zawartego z fundacją musiał przyjąć zajęcie oferowane przez fundację, aby ukończyć program, tym bardziej, że dawało ono dodatkowe środki na życie, w tym wypadku żywność, leki i możliwość zapłacenia w terminie za energię elektryczną.