Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 18 marca 2014 r., sygn. I SA/Gd 1664/13
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Sławomir Kozik (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Przasnyski, Sędzia NSA Zbigniew Romała, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Sylwia Górny, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 18 marca 2014 r. sprawy ze skargi O. A. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 2 października 2013 r., nr [...] w przedmiocie zwrotu wydatków związanych z wykonywaniem dozoru pojazdu oraz przyznanie dozorcy wynagrodzenia za dozór pojazdu oddala skargę.
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 2 października 2013 r. Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 20 listopada 2012 r. w przedmiocie odmowy zwrotu wydatków związanych z wykonywaniem dozoru pojazdu i przyznania dozorcy - skarżącemu O.A. - wynagrodzenia za dozór pojazdu w wysokości 8.880,- zł.
Podstawą rozstrzygnięcia były następujące ustalenia i rozważania:
Postanowieniem z dnia 24 sierpnia 2005 r. Sąd Rejonowy orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa pojazdu marki Volkswagen Golf. Wobec zaistniałych wątpliwości, co do treści niniejszego postanowienia, postanowieniem z dnia 28 listopada 2011 r. Sąd Rejonowy zarządził, że przepadek pojazdu ma wykonać Urząd Skarbowy. Postanowienie to zostało utrzymane w mocy postanowieniem Sądu Okręgowego z dnia 16 stycznia 2012 r.
Naczelnik Urzędu Skarbowego w (...), pismem z dnia 2 grudnia 2011 r. zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w (...) o pomoc w wykonaniu przepadku samochodu marki Volkswagen Golf, podając, że samochód ten znajduje się na parkingu ul. (...) w (...). W konsekwencji, w dniu 5 grudnia 2011 r. pracownik Urzędu Skarbowego odebrał pojazd z parkingu Firmy A. O.A. W dniu 6 grudnia 2011 r. biegły sądowy dokonał wyceny i oceny stanu technicznego przedmiotowego pojazdu, stwierdzając we wnioskach, że pojazd jest mocno skorodowany, niesprawny technicznie, o nadmiernym zużyciu eksploatacyjnym. Przywrócenie samochodu do stanu używalności i pełnej sprawności technicznej jest ekonomicznie nieuzasadnione i nieopłacalne. Biegły stwierdził, że samochód nie przedstawia żadnej wartości handlowej jako pojazd użytkowy. W oparciu o przedstawioną wycenę, Naczelnik Urzędu Skarbowego, zlecił Firmie A. dokonanie likwidacji poprzez kasację przedmiotowego samochodu. W dniu 9 grudnia 2011 r. Firma A. przyjęła samochód do demontażu.