Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 5 grudnia 2013 r., sygn. II SA/Ol 961/13

Dnia 5 grudnia 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Katarzyna Matczak Sędziowie sędzia WSA Marzenna Glabas sędzia WSA Tadeusz Lipiński (spr.) Protokolant specjalista Wojciech Grabowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 grudnia 2013 roku sprawy ze skargi Spółki A na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie choroby zawodowej 1/ oddala skargę; 2/ zwraca skarżącej Spółce nadpłacony wpis sądowy od skargi w kwocie 100 złotych (słownie: sto).

Uzasadnienie

Decyzją z dnia "[...]" Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarn po rozpoznaniu zgłoszenia choroby zawodowej stwierdził u B. D. przewlekłą chorobę obwodowego układu nerwowego wywołaną sposobem wykonywania pracy: zespół cieśni w obrębie nadgarstka prawego. Podstawę rozstrzygnięcia stanowił art. 5 pkt 4a ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (t.j. Dz.U. z 2011 r., Nr 212, poz. 1263 ze zm.) dalej: PIS.

W uzasadnieniu organ wyjaśnił, że z analizy danych dotyczących narażenia zawodowego związanego z obciążeniem narządu ruchu wynika, że B. D. wykonywała prace charakteryzujące się powtarzalnością ruchów zginania i prostowania kończyn górnych w stawach nadgarstkowych, stawach łokciowych oraz monotypowością na następujących stanowiskach pracy: szwaczka w zakładzie A; składacz wiązek przewodów w zakłądzie B.

Strona w okresie od 22 maja 1989r. do 31 grudnia 1991r. zatrudniona była w zakładzie A. Do obowiązków pracownika na stanowisku pracy należało szycie bielizny pościelowej na maszynach szwalniczych m.in. typu overlock. Podczas pracy wykonywała ruchy posuwisto-zwrotne kończyn górnych, w szczególności w czasie przeszywania materiału na maszynie do szycia.

W okresie od 18.05.1992 r. B. D. zatrudniona jest na stanowisku składacza wiązek przewodów w Zakładzie B. Do obowiązków pracownika na tym stanowisku pracy należy ręczne zestawianie i montowanie wiązek instalacji elektrycznych do różnych typów samochodów na liniach technologicznych oraz na stacjonarnych stołach montażowych. W czasie składania wiązek na stołach stacjonarnych oraz na liniach technologicznych czynności wykonywane były przez stronę w pozycji stojącej, lekko pochylonej do przodu, bez możliwości zmiany pozycji ciała na siedzącą. Stanowisko pracy charakteryzowało się wymuszoną pozycją ciała związaną z podnoszeniem obu kończyn górnych, dużym stopniem powtarzalności operacji technologicznych i monotypowością oraz dużym obciążeniem statycznym. Natomiast praca, do której strona była oddelegowywana w zależności od potrzeb, polegająca na zestawianiu i montowaniu prostych podzespołów do wiązek, tzw. kitów na stacjonarnym stole roboczym, była wykonywana w pozycji siedzącej lekko pochylonej przy stacjonarnym stole roboczym z kończynami górnymi (ugiętymi w stawach łokciowych) znajdującymi się na wysokości blatu stołu (przedramiona były oparte o blat stołu lub uniesione lekko ponad blatem stołu roboczego). Wykonanie tych czynności wymagało od pracownika zginania nadgarstków oraz licznych ruchów zginania i prostowania palców.