Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 10 grudnia 2013 r., sygn. II SA/Bk 709/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska, Sędziowie sędzia WSA Marek Leszczyński, sędzia WSA Małgorzata Roleder (spr.), Protokolant sekretarz sądowy Anna Makal, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 10 grudnia 2013 r. sprawy ze skargi E. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S. decyzją z dnia [...] lipca 2013 r. znak [...] utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy S. z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...], którą odmówiono E. W. przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zawodowej w związku z opieką nad niepełnosprawnym synem.

U podstaw podjętego rozstrzygnięcia legły następujące ustalenia:

W dniu 1 lipca 2013r. E. W. złożyła wniosek o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad niepełnosprawnym synem M. W.

Wójt Gminy S. decyzją z [...] lipca 2013 r. nr [...] odmówił E. W. przyznania świadczenia pielęgnacyjnego. W uzasadnieniu organ pierwszej instancji stwierdził, że wnioskodawczyni jest osobą samotnie wychowującą niepełnosprawnego syna, który posiada orzeczenie o niepełnosprawności ze wskazaniami konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji. Dodał, że niepełnosprawność dziecka istnieje od czwartego miesiąca życia, a orzeczenie zostało wydane na czas określony do 30 września 2013 r. Wskazał, że pani Wieliczko jest współwłaścicielką gospodarstwa rolnego o powierzchni ogólnej 12,22 ha, tj. 1,3503 ha przeliczeniowych i w związku z tym podlega z mocy ustawy obowiązkowemu ubezpieczeniu emerytalno - rentowemu w KRUS. W dalszej treści uzasadnienia organ przedstawił treść art. 3 pkt 22 i art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych i powołał się na uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego, wydaną w dniu 11 grudnia 2012 r. (sygn. akt I OPS 5/12), w której uznano, iż prowadzenie gospodarstwa rolnego przez rolnika stanowi negatywną przesłankę przyznania tej osobie świadczenia pielęgnacyjnego. Wyjaśnił, że podniesiony przez wnioskodawczynię fakt, iż gospodarstwo nie przynosi dochodu nie zmienia okoliczności bycia właścicielem gospodarstwa. Podsumowując organ uznał, że w świetle w art. 17 ust. l w związku z art. 3 pkt 22 ustawy o świadczeniach rodzinnych prowadzenie gospodarstwa rolnego stanowi negatywną przesłankę do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego.