Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 września 2013 r., sygn. III SA/Wa 3522/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Aneta Lemiesz, Sędziowie sędzia WSA Marek Krawczak, sędzia WSA Marta Waksmundzka-Karasińska (sprawozdawca), Protokolant starszy referent Iwona Choińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 września 2013 r. sprawy ze skargi W. U. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] października 2012 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2005 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz W. U. kwotę 478 zł (słownie: czterysta siedemdziesiąt osiem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej w W. po rozpoznaniu odwołania zawartego w pismach z dnia 01.08.2012r. oraz 14.08.2010r. od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w M. z dnia [...].07.2012r. nr [...] określającej W. U. oraz J. U. zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2005 rok w wysokości 18.035 zł, decyzją z dnia [...].10.2012r. nr [...] utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji.

W uzasadnieniu powyżej decyzji Dyrektor Izby Skarbowej w W. wskazał, iż w 2005 roku J. U. prowadził działalność gospodarczą pod nazwą "U." J. U., opłacając podatek dochodowy od osób fizycznych wg zasad ogólnych. Jako ewidencję księgową dla celów tego podatku prowadził księgi rachunkowe. Z relacji wskazanego organu wynika, iż w zeznaniu podatkowym za 2008 rok (PIT-36) złożonym wspólnie ze swoją małżonką - W. U., J. U. wykazał podatek należny 2.120 zł. Następnie w dniu 15.04.2011r. na podstawie imiennego upoważnienia Naczelnika Urzędu Skarbowego w M. nr [...] z dnia 12.04.2011r. - wszczęto kontrolę podatkową działalności gospodarczej prowadzonej przez J. U. w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych za lata 2005-2006. Przedmiotowa kontrola zakończyła się doręczeniem protokołu kontroli w dniu 05.05.2011r. Organ odwoławczy wskazał, iż w wyniku tej kontroli stwierdzono, że w 2005 roku J. U. zawyżył koszty uzyskania przychodów o kwotę 67.690,65 zł, poprzez ujęcie w księgach rachunkowych wydatków na zakup oleju napędowego, udokumentowanych nierzetelnymi fakturami VAT, wystawionymi przez podmioty, nie będące rzeczywistymi dostawcami paliwa, tj.: 1) F. M. M. - 2 faktury VAT na łączną kwotę 7.223,69 zł netto, 2) H. A. C. - 6 faktur VAT na łączną kwotę 16.975,28 zł, 3) G. E. R. - 5 faktur VAT na łączną kwotę 8.909,40 zł, 4) M. M. K. - 8 faktur VAT na łączną kwotę 26.449,95 zł, oraz 5) P. S. S. - 2 faktury VAT na łączną kwotę 8.132,33 zł. Z uzasadnienia ww. decyzji organu odwoławczego wynika również, iż w związku z powyższymi ustaleniami Naczelnik Urzędu Skarbowego w M. stwierdził, że J. U. naruszył przepis art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym w roku 2005, wobec czego postanowieniem z dnia [...].06.2011r. nr [...] wskazany organ podatkowy wszczął wobec J. U. postępowanie podatkowe w sprawie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2005r. Ponadto w dniu 13.06.2011r. Podtanicy złożyli korektę zeznania PIT-36 za 2005 rok, w której wykazali podatek należny (po odliczeniach) w kwocie 3.665 zł. Jednakże z uwagi na fakt, iż korekta zeznania PIT-36 za 2005 rok została złożona w toku prowadzonego za ten rok postępowania podatkowego i w zakresie nim objętym, Naczelnik Urzędu Skarbowego w M. pismem nr [...] z dnia 14.06.2011r. poinformował, że korekta ta nie wywołuje skutków prawnych. W wyniku przeprowadzonego postępowania podatkowego, na podstawie zgromadzonych dowodów, tj. faktur VAT, protokołów przesłuchań podejrzanych i świadków, (włączonych do materiału dowodowego niniejszej sprawy) oraz ustaleń kontroli podatkowej, organ I instancji stwierdził, że J. U. ujął w kosztach uzyskania przychodów wydatki na zakup paliwa od ww. firm, które de facto nie dokonywały obrotu olejem napędowym, gdyż zdaniem organu I instancji działalność tych firm opierała się jedynie na wystawianiu faktur VAT, które nie dokumentowały wymienionych w nich zdarzeń gospodarczych. W związku z powyższym w zakresie kosztów uzyskania przychodów za miesiące styczeń, marzec-październik 2005r. Wskazano, że księgi rachunkowe J. U. nie spełniają wymogów określonych w art. 193 § 2 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa, wskutek czego nie mogą być uznane za prowadzone rzetelnie. Z tego względu działając na podstawie art. 193 § 4 i § 6 O.p. organ I instancji w tej części nie uznał tych ksiąg za dowód tego, co wynika z zawartych w nich zapisów. Powyższe ustalenia faktyczne stały się też wedle relacji Organu odwoławczego przyczyna tego, iż Naczelnik Urzędu Skarbowego w M. decyzją nr [...] z dnia [...].10.2011r. określił W. i J. U. Skarżącym zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2005r. w kwocie 18.035 zł. Organ odwoławczy wskazał również, iż z uzasadnienia ww. decyzji wynika, że organ I instancji odstąpił stosownie do treści art. 23 § 2 O.p. od szacowania podstawy opodatkowania pomniejszając koszty uzyskania przychodów o wydatki w kwocie 67.690,65 zł, udokumentowane nierzetelnymi fakturami. Ponadto w uzasadnieniu decyzji organu podatkowego I instancji z dnia [...].10.2011r. stwierdzono, że jeżeli podatnik, działając w celu uszczuplenia dochodów Skarbu Państwa świadomie rezygnuje z wiarygodnego dokumentowania zakupu paliwa - oleju napędowego, to oszacowanie podstawy opodatkowania (kosztów nabycia paliwa) mogłoby doprowadzić do niedopuszczalnego z punktu widzenia państwa zalegalizowania w pełni nagannych działań podmiotu, który wprowadza do obrotu gospodarczego towary niewiadomego pochodzenia.