Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 24 maja 2013 r., sygn. I SA/Po 69/13

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Karol Pawlicki Sędziowie Sędzia NSA Włodzimierz Zygmont (spr.) Sędzia WSA Izabela Kucznerowicz Protokolant: st. sekr. sąd. Agnieszka Ratajczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 maja 2013 r. sprawy ze skargi [...] na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej [...] z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 2006 oddala skargę

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego w[...], wydał w dniu [...] maja 2010 r. decyzję nr [...] na podstawie art. 22 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), - dalej: "u.p.d.f.", określającą X.A. i X.B. (dalej: podatnicy) zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 r. w kwocie[...] zł.

Z uzasadnienia decyzji wynika, że podatnik X.A. prowadził w 2006 r. działalność gospodarczą pod nazwą "Z" X.A. między innymi w zakresie sprzedaży hurtowej złomu. W oparciu o ustalenia kontroli podatkowej stwierdzono, że zawyżył koszty uzyskania przychodów badanego roku o łączną kwotę netto [...] zł, na którą składają się: kwota [...] zł wynikająca z faktur VAT wystawionych przez X.C za zakup złomu oraz kwota [...] zł wynikająca ze sfałszowanych umów kupna - sprzedaży, dotyczących zakupu złomu. Organ I instancji uznał, że faktury powyższe dokumentują czynności, które nie zostały dokonane. W związku z powyższym na podstawie art. 193 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.), - dalej: "O.p." oraz § 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.), - dalej: "rozporządzenie w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów", uznał prowadzoną przez podatnika podatkową księgę przychodów i rozchodów za nierzetelną w części dotyczącej zakupu towarów handlowych na podstawie zakwestionowanych dokumentów tj. faktur wystawionych przez firmę X.C oraz umów sprzedaży nie potwierdzonych przez dostawców. Na podstawie art. 23 § 2 O.p. odstąpił od określenia podstawy opodatkowania w drodze oszacowania, gdyż dane wynikające z prowadzonych ksiąg, uzupełnione dowodami uzyskanymi w toku postępowania pozwoliły na określenie podstawy opodatkowania.