Wyrok WSA w Warszawie z dnia 30 stycznia 2013 r., sygn. II SA/Wa 1080/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Kube (spraw.) Sędzia WSA Anna Mierzejewska Sędzia WSA Iwona Dąbrowska Protokolant specjalista Elwira Sipak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 stycznia 2013 r. sprawy ze skargi K.S. na rozkaz personalny Komendanta Głównego Policji z dnia [...] marca 2012 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby oddala skargę.

Uzasadnienie

Komendant Główny Policji rozkazem personalnym z dnia [...] marca 2012 r. nr [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. nr 98, poz. 1071 ze zm.), zwanej dalej k.p.a., po rozpatrzeniu odwołania, utrzymał w mocy rozkaz personalny Komenadnta Wojewódzkiego Policji w L. z dnia [...] lutego 2012 r. nr [...] o zwolnieniu K.S. ze służby w Policji z dniem [...] lutego 2012 r. na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 7 w związku z art. 45 ust. 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2011 r. nr 287, poz. 1687 ze zm.). Powyższemu rozstrzygnięciu, na mocy art. 108 § 1 k.p.a., został nadany rygor natychmiastowej wykonalności.

Zdaniem organu odwoławczego, Komendant Wojewódzki Policji w L. słusznie rozwiązał stosunek służbowy z K.S. na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 7 ustawy o Policji, ponieważ wymieniony nie może nadal pozostawać w służbie skoro nieprzerwanie od dnia [...] grudnia 2010 r., przez ponad 12 miesięcy przebywał na zwolnieniu lekarskim i nie realizował absolutnie żadnych zadań i czynności służbowych. Zgodnie bowiem z zastosowanym przepisem, policjanta można zwolnić ze służby w przypadku upływu 12 miesięcy od dnia zaprzestania służby z powodu choroby. Zwolnienie funkcjonariusza uzasadnione było koniecznością zapewnienia prawidłowej realizacji zadań nałożonych przepisami prawa na Policję poprzez taki dobór kadry, aby mogła ona efektywnie realizować te zadania.