Wyrok WSA w Łodzi z dnia 3 grudnia 2012 r., sygn. III SA/Łd 886/12

Dnia 3 grudnia 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Łuczyńska Sędziowie Sędzia NSA Irena Krzemieniewska (spr.) Sędzia NSA Janusz Nowacki Protokolant asystent sędziego Anna Łuczyńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 grudnia 2012 roku sprawy ze skargi T.W. na rozkaz personalny Komendanta Wojewódzkiego Policji w Ł. z dnia [...] roku Nr [...] w przedmiocie zwolnienia funkcjonariusza Policji ze służby oddala skargę.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] Komendant Powiatowy Policji w Z. wszczął postępowanie dyscyplinarne przeciwko T. W.

Rozkazem personalnym nr [...] Komendanta Powiatowego Policji w Z. z dnia [...] T. W. został zawieszony w czynnościach służbowych na okres trzech miesięcy, tj. od dnia [...] do dnia [...] na podstawie art. 39 ust. 2 ustawy o Policji. Powyższej decyzji nadano rygor natychmiastowej wykonalności w trybie art. 108 § 1 k.p.a.

Następnie rozkazem personalnym nr [...] Komendanta Powiatowego Policji w Z. z dnia [...] zawieszenie w czynnościach służbowych zostało przedłużone do czasu zakończenia postępowania karnego na podstawie art. 39 ust. 3 ustawy o Policji.

W dniu [...] przeciwko T. W. skierowano akt oskarżenia o sygn. akt Ds. 127/11 S o przestępstwo z art. 178a § 1 k.k.

Komendant Powiatowy Policji w Z. rozkazem personalnym nr [...] z dnia [...] zwolnił skarżącego ze służby w Policji z dniem [...] na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 9 ustawy o Policji. Decyzji nadano rygor natychmiastowej wykonalności w trybie art. 108 § 1 k.p.a. W uzasadnieniu organ wskazał, że prowadzone przeciwko skarżącemu postępowanie karne przed Sądem Rejonowym w Zduńskiej Woli sygn. akt II K 257/11 będące podstawą przedłużenia jest w toku i nie jest możliwe określenie terminu jego zakończenia. W ocenie organu spełnione zostały przesłanki do zwolnienia policjanta ze służby.

W odwołaniu skarżący zarzucił naruszenie art. 41 ust. 2 pkt 9 ustawy o Policji poprzez jego niewłaściwe zastosowanie oraz wniósł o uchylenie decyzji. W ocenie skarżącego organ nie musiał podejmować decyzji o zwolnieniu, gdyż przepis art. 41 ust. 2 pkt 9 daje fakultatywną podstawę zwolnienia co nie oznacza, że można go stosować dowolnie, a decyzja o rozwiązaniu stosunku służbowego została podjęta przedwcześnie, ponieważ nie zapadł wyrok a postępowanie karne trwa. Strona podniosła także zarzut, że postępowanie karne nie zostało zakończone ustaleniami o popełnieniu czynu przez skarżącego.