Wyrok WSA w Warszawie z dnia 26 października 2012 r., sygn. II SA/Wa 1278/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Olga Żurawska - Matusiak (spr.) Sędziowie WSA Iwona Dąbrowska Eugeniusz Wasilewski Protokolant specjalista Marek Kozłowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 października 2012 r. sprawy ze skargi B. O. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] maja 2012 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji - oddala skargę -

Uzasadnienie

Wnioskiem z [...] grudnia 2011 r. B. O. (dalej jako skarżący) wystąpił do Ministra Obrony Narodowej o stwierdzenie nieważności m.in. decyzji nr [...] Ministra Obrony Narodowej z [...] kwietnia 2008 r. w sprawie wyznaczenia na stanowisko służbowe radcy prawnego w Dowództwie [...] w części dotyczącej zaszeregowania tego stanowiska służbowego do grupy uposażenia [...]. Skarżący zarzucił rażące naruszenie art. 224 ust. 1 w zw. z art. 8 ust. 5 i art. 75 ustawy z 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2010 r. nr 10, poz. 65 ze zm.), poprzez przyznanie radcy prawnemu będącemu żołnierzem zawodowym uposażenia w wysokości niższej niż przysługująca na stanowisku głównego specjalisty ([...]).

Decyzją z [...] marca 2012 r. nr [...] Minister Obrony Narodowej, na podstawie art. 156 § 1 pkt 2, art. 157 § 1 i art. 158 § 1 K.p.a., stwierdził nieważność powyższej decyzji we wnioskowanym zakresie.

Organ podał, że w sprawie niniejszej doszło do kwalifikowanego naruszenia prawa, skutkującego nieważnością przedmiotowego aktu administracyjnego. Treść rozstrzygnięcia pozostaje bowiem w wyraźnej i oczywistej sprzeczności z treścią art. 224 ust. 1 ustawy o radcach prawnych, zaś charakter tego naruszenia powoduje, że rozstrzygnięcie nie może zostać zaakceptowane jako akt pochodzący od organu praworządnego państwa.

Organ zwrócił uwagę, że ustawa o radcach prawnych odnosi się m.in. do sprawy wysokości uposażenia, jakie powinni otrzymywać radcowie prawni - żołnierze zawodowi. Skarżący był uprawniony do otrzymywania uposażenia na zasadach i w wysokości obowiązującej w Dowództwie [...], przy czym jego uposażenie zasadnicze nie mogło być niższe od uposażenia przewidzianego dla stanowiska służbowego głównego specjalisty lub innego równorzędnego stanowiska służbowego. Zdaniem organu porównania uposażenia należy dokonać w odniesieniu do stanowiska służbowego głównego specjalisty, występującego w jednostce wojskowej, w której radca prawny pełni służbę wojskową, a w razie braku takiego stanowiska - do innych kluczowych stanowisk służbowych występujących w jednostce wojskowej. W Dowództwie [...] nie występowało stanowisko służbowe głównego specjalisty, a zatem porównania uposażenia radcy prawnego należało dokonać w odniesieniu do innych równorzędnych stanowisk służbowych. Dokonanie takiego porównania doprowadziło organ do przekonania, że stanowisko służbowe radcy prawnego było zaszeregowane do niższej grupy uposażenia względem tych stanowisk, które były zaszeregowane do grupy uposażenia [...]. Takie - niższe względem innych kluczowych stanowisk służbowych - zaszeregowanie stanowiska służbowego radcy prawnego, w ocenie organu, pozwala na sformułowanie zarzutu rażącego naruszenia przepisu art. 224 ust. 1 ustawy o radcach prawnych.