Wyrok WSA w Krakowie z dnia 10 października 2012 r., sygn. II SA/Kr 941/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jacek Bursa Sędziowie: WSA Kazimierz Bandarzewski WSA Mirosław Bator (spr.) Protokolant: Katarzyna Zbylut po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 września 2012 r. sprawy ze skargi J.C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 26 marca 2012 r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji skargę oddala

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] lutego 2012 r. znak: [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. po rozpatrzeniu wniosku J.C. z dnia 21 listopada 2011 r., o stwierdzenie nieważności decyzji wydanej przez Wójta Gminy M. w dniu [...] listopada 2008 r., znak:[...], ustalającej dla J.C. oraz A.K.-S. jednorazową opłatę z tytułu wzrostu wartości nieruchomości położonej w obrębie [...], oznaczonej jako działki ewidencyjne o nr [...] , [...] ,[...] ,[...] ,[...] ,[...] ,[...] ... itp... wskutek zmiany miejscowego planu zagospodarowania w wysokości 161 060,09 zł - odmówiło stwierdzenia nieważności ww. decyzji Wójta Gminy M. z dnia [...] listopada 2008 r. Jako podstawę rozstrzygnięcia wskazano art. 157, art. 158 § 1 w zw. z art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. W uzasadnieniu organ wskazał, że decyzją z dnia [...] listopada 2008 r. Wójt Gminy M. , ustalił na rzecz J.C. oraz A. K.-S. jednorazową opłatę z tytułu wzrostu wartości wskazanych powyżej nieruchomości, wskutek zmiany miejscowego planu zagospodarowania w wysokości 161 060,09 zł. Uzasadniając powyższą decyzję organ I instancji powołał się na treść sporządzonego operatu szacunkowego z dnia 25 kwietnia 2008 r. Ustalono w nim, iż wartość przedmiotowych nieruchomości wzrosła na skutek uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Ponadto stwierdzono, iż owe nieruchomości zostały zbyte w okresie 5 lat od wejścia w życie nowego planu. Jako, że żadna ze stron nie wniosła odwołania, decyzja stała się ostateczna. Następnie J.C. wniosła w dniu 21 listopada 2011 r. o stwierdzenie nieważności decyzji Wójta Gminy M. z dnia [...] listopada 2008 r. Wnioskodawczyni powoływała się na wydanie przedmiotowej decyzji z rażącym naruszeniem prawa tj. na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. W jej ocenie przedmiotowa decyzja wydana została w oparciu o operat szacunkowy, który zawierał wady, skutkujące uznaniem go za wadliwy w stopniu uniemożliwiającym uznanie za prawidłową wartość określonej w nim nieruchomości. Wnioskodawczyni wskazała, iż na jej zlecenie wykonywana jest opinia, która wskaże uchybienia operatu, którą dołączy do akt sprawy w terminie 14 dni od daty złożenia wniosku w przedmiocie stwierdzenia nieważności powołanej decyzji. Wnioskodawczyni wskazała na naruszenie przepisu art. 36 w zw. z art. 37 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, z uwagi na okoliczność, że operat szacunkowy jest wadliwy. Następnie w piśmie z dnia 19 stycznia 2012 r. wskazała również, iż niektóre ze stwierdzeń zawartych w treści tego operatu są nieprawdziwe, na dowód czego załączyła stosowne dokumenty. W uzasadnieniu swojej decyzji Kolegium wskazało przesłanki stwierdzenia nieważności ostatecznej decyzji administracyjnej wymienione w art. 156 k.p.a. oraz wyjaśniło charakter instytucji stwierdzenia nieważności. W wyniku badania prawidłowości przedmiotowej decyzji pod względem formalnym Kolegium orzekło, że nie znalazło podstaw do uznania, iż jest ona dotknięta wadą wskazaną w art. 152 § 1 pkt 2 k.p.a., która uzasadniałaby jej eliminację z obrotu prawnego. Pomimo zarzutów wnioskodawczyni, co do ustaleń poczynionych przez biegłego w operacie nie sposób przyjąć, iż po stronie organu I instancji doszło do rażącego naruszenia prawa. Decyzja, której stwierdzenia nieważności domaga się wnioskodawczyni odpowiada warunkom określonym w art. 107 k.p.a. Zawiera uzasadnienie faktyczne i prawne oraz ocenę zebranego w postępowaniu materiału dowodowego oraz dokonaną przez organ ocenę przyjętego stanu faktycznego w świetle obowiązującego prawa.