Wyrok WSA w Krakowie z dnia 28 września 2012 r., sygn. II SA/Kr 30/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jacek Bursa (spr.) Sędziowie: WSA Kazimierz Bandarzewski WSA Agnieszka Nawara-Dubiel Protokolant: Katarzyna Zbylut po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 września 2012 r. sprawy ze skargi R.N. T.K. i J.K. , na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. z dnia 2 listopada 2011 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia lokalizacji inwestycji I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję organu I instancji; II. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonywana.

Uzasadnienie

wyroku z dnia 28 września 2012 r.

Wójt Gminy O. decyzją z dnia [...] września 2011 r. znak: [...], po rozpatrzeniu wniosku Telefonii Komórkowej [...] Sp. z o.o. w W. , ustalił lokalizację inwestycji celu publicznego polegającą na "Budowie stacji bazowej telefonii komórkowej o nazwie [...] składającej się z: wieży telekomunikacyjnej z zamontowanym systemem antenowym, kontenera technicznego z aparaturą elektroniczną wraz z zasilaniem instalacją elektryczną oraz drogi dojazdowej zlokalizowanej na terenie działki nr [...]" w miejscowości Ć. Gmina O.

Stan sprawy przed wydaniem w/w decyzji przedstawiał się następująco:

Decyzją z dnia [...] września 2008 r. znak [...] Wójt Gminy O. odmówił ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego dla zamierzenia inwestycyjnego obejmującego "Budowę stacji bazowej telefonii komórkowej o nazwie: Ć. nr [...]" na terenie działki nr [...] w miejscowości Ć. Gmina O . W uzasadnieniu decyzji organ przywołał art. 1 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 1 i 2 oraz art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, wskazując iż planowane przedsięwzięcie realizowane miało być na terenie zabudowy jednorodzinnej charakteryzującej się podobnymi gabarytami i formą architektoniczną budynków o wysokości do 2 kondygnacji naziemnych. Analizowana przestrzeń zabudowy, jak wskazał organ, charakteryzowała się wysokim udziałem powierzchni biologicznie czynnej. Zdaniem organu l instancji planowana inwestycja miała w sposób znaczny odbiegać od sąsiedniej zabudowy gabarytami i formą architektoniczną "stanowiąc tym samym element obcy stylistycznie i funkcjonalnie". Reasumując, brak było w przypadku planowanego przedsięwzięcia powiązań funkcjonalnych i przestrzennych z istniejącym zagospodarowaniem terenu. Po wtóre zdaniem organu, planowana inwestycja spowodowałaby znaczne obniżenie wartości terenów zabudowy mieszkaniowej położonych w bezpośrednim sąsiedztwie działki nr [...]. Od wyżej przytoczonej decyzji odwołanie złożył pełnomocnik inwestora, nie zgadzając się z argumentacją przedstawioną przez Wójta Gminy O. Pełnomocnik inwestora wskazał, iż planowana inwestycja w żaden sposób nie godziła w istniejący sposób zagospodarowania terenu. Jak wskazał pełnomocnik zabudowa na tym terenie była znacznie rozproszona z przewagą terenów rolnych. Ponadto stacja bazowa nie mogła niweczyć atrakcji turystycznych tego terenu, bowiem była oddalona o ok 5,5 km od miejscowości Z. oraz o ok 2, 5 km od szlaku architektury drewnianej. Pełnomocnik odwołującego wskazał także, iż w interesie publicznym było zagęszczenie sieci telefonii komórkowej, ze względu na niedoskonałość systemu istniejącej łączności służb ratowniczych gdzie telefonia komórkowa jest często jedynym źródłem komunikacji. Podsumowując pełnomocnik inwestora stwierdził: "Uwzględniając powyższe fakty oraz mając na celu zobiektywizowanie potrzeb ogółu społeczeństwa (w szczególności młodego pokolenia wykorzystującego zdobycze techniki) uważamy, że inwestycja polegająca na budowie stacji bazowej spełnia wymagania o zrównoważonym rozwoju i stanowi realizację celu, o którym mowa w art. 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami". W wyniku rozpatrzenia odwołania decyzją z dnia [...] listopada 2008 r. sygn. akt: [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w T. uchyliło decyzję organu l instancji w całości i przekazało sprawę do ponownego rozpoznania. W wyniku ponownego rozpoznania sprawy organ l instancji decyzją z dnia [...] marca 2009 r. ponownie odmówił ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego. Poza argumentami przedstawionymi we wcześniejszej decyzji, organ stanął na stanowisku, iż planowana inwestycja, jako że nie realizowana przez podmiot którego ustawowym zadaniem jest prowadzenie działań o znaczeniu lokalnym lub ponadlokalnym, nie mogła być uznana za inwestycję celu publicznego. Dodatkowo, organ stanął na stanowisku, iż planowana inwestycja miała charakter komercyjny i nie stanowiła realizacji celu publicznego. Od powyższej decyzji odwołanie wniósł inwestor działający poprzez pełnomocnika J.D. . W odwołaniu wskazano, iż w interesie publicznym leży zagęszczenie sieci telefonii komórkowej ze względu na bezpieczeństwo publiczne. Ponadto pełnomocnik inwestora powołując się na orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego wskazał, iż stacje bazowe telefonii komórkowej stanowią urządzenia przy pomocy których realizuje się cel publiczny. W wyniku rozpatrzenia odwołania decyzją z dnia [...] maja 2009 r. sygn. akt: [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w T. ponownie uchyliło decyzję organu l instancji i przekazało sprawę do powtórnego rozpatrzenia. Na powyższą decyzję Kolegium skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie złożyli T. i J.K. , J. i A.N. oraz R.O . W wyniku rozpatrzenia skargi, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 16 czerwca 2010 r. sygn. akt: II SA/Kr 1108/09 oddalił skargę stron na decyzję Kolegium z dnia [...] maja 2009 r. Następnie decyzją z dnia [...] grudnia 2010 r. organ l instancji ponownie odmówił ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego dla zamierzenia inwestycyjnego obejmującego "Budowę stacji bazowej telefonii komórkowej o nazwie: Ć. Nr [...] " na terenie działki nr [...] w miejscowości Ć. Gmina O. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, iż dojazd do terenu inwestycji miał odbywać się za pomocą drogi polnej nie spełniającej warunków technicznych jakie zostały zawarte w przepisach prawa budowlanego dla dróg dojazdowych. Po wtóre organ wskazał, że planowana inwestycja miała być realizowana na obszarze położonym w bezpośrednim sąsiedztwie terenów zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i przy rozstrzygnięciu przedmiotowej sprawy wzięto pod uwagę ład przestrzenny jako element nadrzędny przy ocenie możliwości ustalenia warunków lokalizacji przedmiotowej inwestycji. Nadto organ zauważył, iż planowana inwestycja spowodowałaby znaczne obniżenie wartości terenów zabudowy mieszkaniowej położonych w bezpośrednim sąsiedztwie działki nr [...] . Dodatkowo z przedłożonych przez inwestora dokumentów wynikało, zdaniem organu, że oddziaływanie pola elektromagnetycznego wchodziło w obszar działki zabudowanej budynkiem mieszkalnym oraz na działki, które mogły być w przyszłości zabudowane. Fakt ten stanowił naruszenie art. 144 ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. 2008 r. Nr 25 poz. 150). Reasumując zdaniem organu, lokalizacja przedmiotowej inwestycji "jest wadliwa i w ewidentny sposób narusza interesy osób zamieszkujących ten teren". Od powyższej decyzji odwołanie wniósł inwestor nie zgadzając się z argumentami przedstawionymi przez organ l instancji. Co do zarzutu, iż teren inwestycji nie miał dostępu do drogi publicznej, strona odwołująca wskazała, iż wieża telekomunikacyjna nie jest obiektem budowlanym, ani także budynkiem i wobec tego w stosunku do takich inwestycji nie można stawiać warunku dostępności działki objętej wnioskiem do drogi publicznej. Ponadto strona odwołująca wskazała, iż decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego nie jest decyzją uznaniową a organ odmawiając ustalenia warunków w tym zakresie winien powołać się na konkretne przepisy prawa, czego w niniejszej sprawie nie wykazano. W wyniku rozpatrzenia odwołania Samorządowe Kolegium Odwoławcze w T. decyzją z dnia [...] lutego 2011 r. sygn. akt: [...] uchyliło w/w decyzję organu l instancji i przekazało organowi sprawę do ponownego rozpoznania. W swojej decyzji Kolegium po raz wtóry powtórzyło argumenty wyrażone we wcześniejszych decyzjach w tej sprawie. W wyniku ponownego rozpoznania sprawy organ l instancji decyzją z dnia [...] kwietnia 2011 r. ustalił lokalizację inwestycji celu publicznego dla zamierzenia inwestycyjnego obejmującego "Budowę stacji bazowej telefonii komórkowej o nazwie: Ć. nr [...]" na terenie działki nr [...] w miejscowości Ć. Gmina O. , określając wymagania ochrony i kształtowania ładu przestrzennego. W decyzji organ określił także szerokość i długość drogi dojazdowej, wysokość wieży telekomunikacyjnej, wysokość kontenera z aparaturą elektroniczną oraz określił dojazd do terenu objętego inwestycją. Od powyższej decyzji odwołanie wnieśli T. i J.K. oraz R.N. działający przez pełnomocników J. i A.N. Strony odwołujące sprzeciwiły się lokalizacji inwestycji jako usytuowanej zbyt blisko zabudowy mieszkaniowej, a także działek, które przez bliskie sąsiedztwo z wieżą stracą na atrakcyjności. Odwołujący zarzucili także organowi, iż określił wysokość wieży na 40 m, podczas gdy inwestor wskazywał, iż wysokość ta ma wynosić 50 m. Decyzją z dnia [...] czerwca 2011 r. sygn. akt: [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w T. uchyliło decyzję organu l instancji z dnia [...] kwietnia 2011 r. i przekazało sprawę do ponownego rozpoznania.