Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 11 lipca 2012 r., sygn. II SA/Rz 517/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący NSA Małgorzata Wolska Sędziowie WSA Magdalena Józefczyk /spr./ NSA Maria Piórkowska Protokolant st. sekr. sąd. Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 11 lipca 2012 r. sprawy ze skargi S. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] kwietnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie pomocy finansowej na pokrycie remontu budynku mieszkalnego -skargę oddala-

Uzasadnienie

II SA/Rz 517/12

U Z A S A D N I E N I E

Wyrokiem z dnia 5 lipca 2011 r., sygn. akt II SA/Rz 430/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie (dalej WSA) uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego (dalej SKO) z dnia [...] lutego 2011 r., nr [...] i poprzedzającą ją decyzję Miejskiego Ośrodka Pomocy w T. z dnia [...] stycznia 2011 r., nr [...] odmawiającą przyznania pomocy finansowej na pokrycie remontu budynku mieszkalnego. Okoliczność, że dana osoba (rodzina) posiada zaspokojone potrzeby mieszkaniowe w innym miejscu niż to, które zostało zniszczone w wyniku klęski żywiołowej, sama w sobie jednoznacznie nie przesądza, że w jego wyniku nie poniosła takich strat, których znaczny rozmiar w ogólnym rozrachunku może w sposób negatywny wpłynąć na zaspokojenie tych potrzeb. Sąd uznał, że ocena sytuacji S. P. dokonana przez orzekające organy była przedwczesna i nie uwzględniała wszystkich okoliczności wynikających z zebranego w sprawie materiału dowodowego. Mimo, że zniszczony przez powódź budynek nie był miejscem stałego zamieszkania skarżącego, organy nie ustaliły w sposób jednoznaczny, że ubiegając się o pomoc w formie zasiłku celowego na jego remont, nie wykorzysta go do zaspokojenia swoich niezbędnych potrzeb mieszkaniowych lub poprzez podejmowane przez siebie czynności nie zmierza do skoncentrowania w tym miejscu swojego centrum życiowego (tocząca się z jego wniosku sprawa o dział spadku po zmarłej żonie i przyznanie mu budynku na wyłączną własność), zwłaszcza, że lokal mieszkalny przyjęty jako zaspokajający jego potrzeby mieszkaniowe jest lokalem komunalnym, którego głównym najemcą jest jego żona. Nie zostało także wyjaśnione, z jakich części budynku korzystał skarżący i czy zostały one zalane, czy i jakie straty on sam poniósł w nim i/ lub w jego wyposażeniu, jakie prace musiał w związku z tym wykonać oraz czy był w stanie przezwyciężyć tę sytuację we własnym zakresie.