Wyrok WSA w Warszawie z dnia 4 grudnia 2015 r., sygn. I SA/Wa 1136/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Kosińska Sędziowie WSA Małgorzata Boniecka - Płaczkowska (spr.) WSA Joanna Skiba Protokolant starszy referent Tomasz Noske po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 grudnia 2015 r. sprawy ze skargi Z. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] kwietnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku celowego oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z [...] kwietnia 2015 r., nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] po rozpoznaniu odwołania Z.Z. od decyzji Burmistrza Miasta i Gminy [...] z [...] grudnia 2011 r., nr [...] (omyłkowo wskazanej jako nr [...]) w przedmiocie odmowy przyznania pomocy w formie zasiłku celowego w wysokości do 6.000 zł, z tytułu zdarzenia losowego (powodzi), utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.

W uzasadnieniu Kolegium podało, że organ I instancji ustalił, iż Z.Z. nie spełnia wymogów określonych w ustawie o pomocy społecznej, nie utraciła bowiem jedynego schronienia w czasie powodzi w maju i czerwcu 2010 r., gdyż posiadała mieszkanie spółdzielcze w [...] przy ul. [...]. Organ I instancji przeprowadził także postępowanie co do sytuacji majątkowej strony, jej dochodu z pracy, z których to okoliczności wynika, że nie jest ona osobą uprawnioną do uzyskania pomocy określonej w art. 40 ustawy o pomocy społecznej. Organ ustalił, że Z.Z. pracuje w firmie "O." i jej miesięczne zarobki netto wynoszą 3.323,27 zł. W związku ze zniszczeniami spowodowanymi przez powódź otrzymała odszkodowanie od ubezpieczyciela na remont budynku w kwocie 35.961,15 zł, na remont budynku gospodarczego w kwocie 8.797,81 zł i za uszkodzone mienie 8.000 zł. Łącznie odszkodowanie wyniosło 52.758,96 zł. Organ I instancji wskazując ponadto na cele i zasady pomocy społecznej oraz na możliwości finansowe podał, że w wyniku majowej powodzi w 2010 r. w gminie [...] 373 osoby i rodziny utraciły jedyne miejsce zamieszkania, jego wyposażenie i poczucie bezpieczeństwa przed zbliżającą się zimą. Skoro Z. Z. posiadała mieszkanie w [...], to nie była pozbawiona jedynego miejsca zamieszkania, które uległoby zniszczeniu wskutek powodzi.