Wyrok WSA w Kielcach z dnia 25 sierpnia 2011 r., sygn. II SA/Ke 437/11
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Ziomek (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Dorota Chobian,, Sędzia NSA Anna Żak, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Katarzyna Tuz-Stando, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 25 sierpnia 2011r. sprawy ze skargi A.W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku celowego oddala skargę
Uzasadnienie
Decyzją z dnia [...] znak: [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję działającego z upoważnienia Burmistrza Miasta S. Kierownika Sekcji Świadczeń Ośrodka Pomocy Społecznej w S. z dnia [...], znak: [...] w sprawie odmowy przyznania A. W. zasiłku celowego do wysokości 100 tys. zł na remont lub odbudowę budynku mieszkalnego położonego w S. przy ul. K. 13.
Organ odwoławczy przedstawił następujący stan faktyczny i prawny.
Wnioskiem z dnia 10.07.2010r. A. W. wystąpiła do organu I instancji o udzielenie pomocy finansowej w wysokości powyżej 20 tys. zł do 100 tys. zł w związku z powodzią, która miała miejsce w maju i czerwcu 2010r., wskazując, że jest współwłaścicielem domu przy ul. K. 13 w S., który został dwukrotnie zalany w wyniku powodzi.
Kierownik Sekcji Świadczeń Ośrodka Pomocy Społecznej w S. odmawiając przyznania pomocy stwierdził, iż wnioskodawczyni nie znajduje się w sytuacji uniemożliwiającej zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych, uzasadniającej przyznanie świadczenia z pomocy społecznej na remont domu w S. w oparciu o przepisy ustawy o pomocy społecznej. Uszkodzony w wyniku powodzi dom nie stanowił bowiem jedynego mieszkania strony. Potrzeby mieszkaniowe wnioskodawczyni są zaspokojone w lokalu położonym w T..
W odwołaniu od powyższej decyzji A. W. podniosła, że przed powodzią, jak i w czasie powodzi jej centrum życiowe znajdowało się w S., w budynku przy ul. K. 13. W toku postępowania organy zmieniły stanowisko odnośnie stanu majątkowego poszkodowanej, który w początkowej fazie nie miał znaczenia. Zdaniem odwołującej, wytyczne MSWiA uniezależniały przyznawanie pomocy od kryterium dochodu. W tej sytuacji istotna jest wyłącznie okoliczność poniesienia określonych strat w wyniku powodzi.