Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 4 lipca 2012 r., sygn. II SA/Gd 193/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zdzisław Kostka Sędziowie: Sędzia WSA Jolanta Górska (spr.) Sędzia WSA Mariola Jaroszewska Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Anna Rusajczyk po rozpoznaniu w dniu 4 lipca 2012 r. na rozprawie sprawy ze skargi E. S. na uchwałę Rady Miejskiej z dnia 25 sierpnia 2011 r., nr [...] w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru położonego w R., zwanego "S. R." 1. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części dotyczącej działek nr [...] i [...], stanowiących własność skarżącej E. S., w zakresie oznaczonym symbolem A11.ZE, 2. zasądza od Rady Miejskiej na rzecz skarżącej E. S. kwotę 557 zł (pięćset pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

II SA/Gd 193/12

Uzasadnienie

W dniu 25 sierpnia 2011 r. Rada Miejska podjęła uchwałę nr [[...]] w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru położonego w R., zwanego "[[...]]".

E. S. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na powyższą uchwałę, domagając się stwierdzenia jej nieważności w części dotyczącej działek nr [[...]] i [[...]] w zakresie terenu oznaczonego symbolem [[...]], jako naruszającej art. 140 Kodeksu cywilnego, art. 21 i art. 64 Konstytucji RP oraz art. 1 ust. 2 pkt 6 i 7 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Skarżąca zakwestionowała przeznaczenie działek nr [[...]] i [[...]] w zakresie terenu oznaczonego symbolem [[...]] jako terenu zieleni osnowy ekologicznej, zagrożonego zalewaniem wodami rzecznymi i podtapianiem z jednoczesnym zakazem zabudowy poza obiektami i urządzeniami infrastruktury technicznej, elementami małej architektury oraz tymczasowymi obiektami budowlanymi. Zdaniem skarżącej organ dokonał w tym zakresie nieuzasadnionej ingerencji w przysługujące jej prawo własności nieruchomości. Wprowadzony zakaz zabudowy nie był podyktowany koniecznością ochrony konstytucyjnie uzasadnionych celów. Okoliczne działki są już zabudowane. Szerokość korytarza ekologicznego [[...]] jest bardzo zróżnicowana, co nie zostało w żaden sposób uzasadnione. Skarżąca wskazała nadto, że w poprzednim planie przedmiotowe działki były przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową.